Blerim Rrecaj: Ku u ngjatjetuan vera me vjeshtën

Blerim Rrecaj

Ku u ngjatjetuan vera me vjeshtën

Vera mblodhi gjërat e saj

Në çanta në qese në valixhe

U bë gati dhe hapi derën

Këmbëmbarë po del po niset

Rrugës e menduar ec e ec e ec

U ndal në një krua në Gërmi

Lau sytë e diç pëshpëriti

Një grusht ujë është duke e pi

Sërish hodhi vështrimin e saj

Nëpër drurët gjethegjelbër

Dëgjonte zëra zogjësh e ketrash

Pas një lisi të rrëzuar e pa vjeshtën

U afrua e u përqafuan

Me mall të madh e dashuri

Kaloi kaq kohë e ja ku u takuam

Eja të dalim në fotografi

Thanë se mbase do bëjmë selfije

Se kush do na fotografoj

Ja po i themi këtij njeriu

Që pranë nesh këtu tash qëlloi

Zgjodhën një vend ku binte drita

Tek një rrëzë e te ky shpat

Njëra doli në profil si flutur

Tjetra si flutur krahaptë

Të dyja u ndanë të kënaqura

Nga kjo shkrepje me mallëngjim

Më pas vera fluturoi tej si flutur

Vjeshta ec si flutur në të sajin hapërim

Nisa udhëtimin e ri tha vjeshta

Ju mirëpres në botën time të madhe

Me ngjyra të përndezura dashurish

Nuk është vetëm një ofertë reklame