Editorial » Latifi
Blerim Latifi: Historia tragjike e çikave të Kosovës
E merkure, 10.08.2022, 07:00 PM
Blerim Latifi:
Kjo është historia
tragjike e çikave të Kosovës:
Dikur
nuk i lejonin me shku në shkollë, pastaj, në një kohë tjetër, i helmonin në
shkolla, pastaj erdhi një kohë kur i vrisnin, i masakronin e i përdhunonin, e
sot, sot në liri, po duan t'i zezojnë, t'i mbulojnë, t'i arabizojnë, t'u vënë
në ballë shenjën e të qenit pronë e burrave primitivë.
Dhe
politikanët heshtin, sepse mendjen e kanë veç te pushteti i tyre personal, te
votat, për të cilat janë në gjendje të koketojnë edhe me dreqin e me t'birin.
Heshtin
edhe intelektualët!
Disa
nuk kanë guxim të flasin, sepse ndihen të frikësuar nga falangat digjitale
vahabiste, e shumë të tjerë sepse e kanë shitë shpirtin.
Kështu
çikat e Kosovës po bëhen viktimat e para të projektit perfid të Serbisë për t'i
bindë ata që e mbajnë gjallë shtetin e Kosovës, botën perëndimore, se ky shtet
nuk bëhet dot, sepse njerëzit e tij kulturalisht na qenkan anadollakë, e jo
evropianë, prandaj, rrjedhimisht, çështja e statusit të Kosovës duhet të
rihapet!
Sepse
një gjë dihet shumë mirë, prej kohësh: pas çdo "rizgjimi fetar"
gjithmonë fshihen plane e synime politike.
____________
Tri
llojet e paqes dhe Ballkani
Në
"Paqe dhe luftë midis kombeve" filozofi Raymond Aron përmend tri
llojet themelore të paqes:
-
paqja e ekuilibrit të forcave,
-
paqja e fuqisë hegjemonike dhe
-
paqja perandorake.
Paqja
e ekuilibrit të forcave është paqja që buron nga fakti se shtetet janë të
barabarta në aspektin e fuqisë ushtarake dhe kjo ndikon që ato në vend të
luftës të zgjedhin paqen.
Paqja
e forcës hegjemonike është paqja që vjen si rezultat i faktit se një shtet
ushtron hegjemoni(dominim) mbi shtetet e tjera dhe ua imponon paqen atyre.
Paqja
perandorake është paqja që vjen si rezultat i përfshirjes së shteteve tjera
brenda një megashteti.
Në
situatën e tanishme në Ballkan kemi në zbatim modelin e dytë, paqen
hegjemonike, e cila është vendosur dhe mirëmbahet nga dominimi amerikan në këtë
pjesë të botës.
Nëse
në të ardhmen, për çfarë do arsye, ky model nuk do të funksionojë, atëherë, në
mungesë të ekuilibrit të forcave, paqja do të marrë fund sa hap e mbyll sytë.
Serbët
e presin atë ditë, prandaj investojnë aq shumë në ushtri, duke lënë prapa të
gjithë fqinjët e tyre.
Ne,
ndërkaq, nuk e presim atë ditë, ngase nuk besojmë se do të vij ndonjëherë,
prandaj edhe nuk e lodhim fort mendjen për ekulibrin e forcave në rajon.
Ndërsa
kur është puna të paqja perandorake, modeli i saj më shumë i përket të kaluarës
së perandorive të mëdha, por diçka e përafërt me të do të mund të aplikohej në
Ballkan nëse Bashkimi Europian e rimerr veten dhe vendos t'i përfshij edhe
vendet e Ballkanit Perëndimor.