Selman Vokshi & Demir Krasniqi: Kanga e Lot Vakut

Nga folklori ynë :

Kanga e Lot Vakut

-Teksti : Selman Vokshi –

- Muzika , interpretimi dhe botimi : Demir Krasniqi –

O, n’ vitin nanuqin  e dymdhetë ,

Nga Maroca dhetra vetë ,

T’ gjithë çetnikë të përbetuem ,

Prej Koicës të frymzuem ,

Të përziem me xhandarë ,

Kishin ra te Guri i Bardhë ,

Kishin shkue drejt sokakut ,

Te shtëpitë e djemve t’ Vakut ,

Shpejt e shpejt i kishin djegë ,

E pastaj ishin tërhjekë !

Kishin djegë krejt nji fshat –

Pa ju pas hile , as hak !

Kishin shkelë gjarprin në bisht ,

Që ma vonë do t’u  mblidhte gisht !

O, n’ vitin nanqin e tremdhetë ,

Kojica me shokë të vet ,

E kishte thye nji adet ,

Pat vendosë për herë të parë –

T’ bahet mik me shqiptarë !

T’i  grabisë dy vajza t’ reja –

Hej, që aspak s’ ia bante feja !

O, kishte shkue menjiherë ,

Në katundin Kranidell ,

Me xhandarë e oficerë ,

Me spiunë e kriminelë –

Halit Qehajen e rrethojnë ,

E kërcënojnë e keqtrajtojnë ,

Njanën vajzë po ia kërkojnë !

I kanë hy n’ shpi e n’ oborr –

Hej, ia kanë marrë Ajshen me zor !

O, pastaj shkojnë në Kremenatë –

Me i marrë Ajshes nji kunatë !

Kishin shkue drejt sokakut –

Te shtëpia e Sylë Haskut !

E rrethojnë e keqtrajtojnë ,

Krejt familjen ia trishtojnë !

“Ja Hamiden kem me e marrë ,

Ose t’ gjithëve u djegim n’ zjarr !”

E rrëmbejnë çikën n’ oborr –

Hej, dhe e nisin me dasmorë !

O, ju derra , iu vraftë rrufeja –

Ku po i qoni atë të reja ?!

O, ju derra , iu djegtë mortaja –

Ju mallkon Halit Qehaja !

O, ju derra , iu djegtë flaka –

Hej, ju mallkon fort Kremenata !

O, Hamiden e Ajshen , pa u njohtë fare –

Dy robnesha , dy shqiptare ,

Dy të reja , dy të ngrata –

Në Serbi i zuni nata !

Dy malësore porsi drita –

Hej, në Serbi i zbardhi dita !...

O, vazhdon dasma te Kojica –

Me lahuta e me mezhnica !...

Ai Kojica i Papoviqëve –

“Mirë se erdhët “ – iu thotë miqve !

Mbushin gota me “shlivovicë “ – *1)

“Për hajr , juve, o Papoviqë ,

Hej , na vjen mirë që u bamë miqë !”

O, kështu flisnin do të marrë ,

Që në darsëm kishin ardhë ,

Që thojshin se janë shqiptarë ,

Kishin n’ krye plisa t’ bardhë ,

Kishin que edhe peshqesh –

Dy – tri dhenë e dy tre desh ...

I vraftë reja n’ pikë të ditës –

Hej, “prijatelat” *2) e Kojicës !

O, vitet vinin edhe shkonin –

Ato t’ mjera s’i harronin !...

N’ vitin nanqin e gjashtëmdhetë –

Ishin rritë tre djem t’ vërtetë ,

Kishin mushë nanumdhetë vjet ...

Të tre ishin prej Gollakut ,

Të tre ishin prej ni gjakut ,

Të tre ishin nipa t’ Vakut ,

Hej, vendit t’ vet që i dalin hakut !

O, të tre djemtë ishin shqiptarë ,

Të tre bajshin plisa t’ bardhë ,

Të tre ishin djemë beqarë ,

Nji oxhak – kushëri t’ parë !

Të tre ishin të ni fisi :

Hej , Loti , Shuti dhe Latifi !

O, nji ditë dalin n’ Bjeshkë të Madhe –

Me pre thupra për livadhe ,

Me pre thupra me thurë gardhe !

Dikur vonë , djemtë ishin lodhë –

Ishin ungjë pak për me u çlodhë !

U afrohet nji njeri –

Ua sjell nji lajm të ri :

“Sot Kojica kish me ardhë –

Në shtëpi e kish nji “Sllavë”!*3)

-Të lumtë goja , o dashamirë ,

Hej, për këtë lajm kaq të mirë !

O, a e nguet , o kushëri ? –

Iu thotë Loti , djemve t’ ri !

-Banu gati , se po shkojmë –

“Sllavën “ , “mikut” t’ ia urojmë !

Ai Latifi , iu kish  drejtue :

“A bre Lot , fort jam untue !”

“O, Latif , prit edhe pak ,

Pa shtërngoje pak atë bark ,

Hej , se Kojica na kthen darkë !”

O, kishin shkue si petrita –

Kishin zanë mirë nja tri prita !

Kishin pritë ni kohë të gjatë ,

Kishin pritë deri n’ mesnatë ...

E dikur Kojica kish dalë ,

Para derës ishte ndalë ,

E po i lëmojke të dy faqet ,

Hej, e po i dredhke pak mustaqet !...

O, n’ atë moment tri pushkë kërcasin –

N’ ballë e n’ fyt po ma godasin !

Pushka e parë e trimit t’ Kikës –

Ishte zbrazë në ballë t’ Kojicës !

Dy të tjerat n’ gropë të fytit –

Hej, kenë të Shytit e t’ Latifit !

O, futen mrena porsi era –

Për mej nxjerrë ato të mjera !

Ashja n’ derë ishte mbështetë –

Mirë po i pret vëllazinë e vet :

“O, ju vëllazën më dëgjoni ,

Ju, Hamiden mos e kërkoni!

Ka dy vjet që e kanë varë ,

Hej, e kanë varë në nji litar !”

O, marrin Ajshen , shkojnë përpjetë ,

Pak të lodhun , pak pa fjetë ,

N’ Kranidell po shkojnë të tret’ –

Pe çojnë Ajshen n’ shpi të vet !

“Dil Halit e merre çikën ,

O, dil Halit , se vramë Kojicën !”

O, del Haliti , ai burrë dai –

“Ju lumtë dora , o djem të ri ,

Për guxim edhe për trimni !

Po nga jeni , o djem të ri –

Që luftoni nëpër Serbi ?”

-Të tre jemi prej Gollakut ,

Të tre jemi të nji gjakut,

Të tre jemi nipa të Vakut ,

Vendit tonë i dalim hakut !

Të tre jemi të nji fisi –

Hej, Loti , Shuti dhe Latifi !”

O, thërret Haliti si vetima :

“Hej, lum vendi që ka kësi trima !

O, ju trima , ju shqiptarë ,

Gjithmonë qofshi faqebardhë ,

Sot , ju ftyrën ma paski zbardhë –

Për këtë bijë që e paski marrë !

Për këto motra që e nxorët hakun –

E nderuet krejt Gollakun !

Nderuet trima , Skënderbeun ,

Nderuet kombin dhe atdheun !

Ju , luftuet si kreshnikë –

Unë , me ju do t’ bahëm mik !

Cili asht prej jush i parë ,

Cili asht prej jush beqar ,

Cili donë Ajshen me e marrë –

Hej , me i dhanë Zoti , jetë të mbarë ?!”

O, atëherë djemtë ishin ngushtue ,

Edhe Lotit iu kanë drejtue :

“Ti i ke mbushë Lot , njizet vjet ,

Ti je trimi i vërtetë !

Ajshja , ty po të përket –

Për ty paska qenë kësmet !”

Qesin pushkë pesë herë në ajr –

Hej, zgjate dorën , o, t’ qoftë për hajr !”

*1) Shlivovicë – Raki prej kumbullave

*2) Prijatelat – Miqtë

*3) Sllavë – Festë

*****Demir Krasniqi : “KËNGË KRISMASH LIRIE” – Gjilan, 2002, faqe 21 .