Sejdi Berisha: Në dhomën e kështjellës së dhembjes

P o e z i

Sejdi BERISHA:

NË DHOMËN E KËSHTJELLËS SË DHEMBJES

(Sa më kishte marrë malli...)

1.

Në dhomë

Heshtja si dihatje

Varë në mur fotografi e vjetër

Ku ta di se e kujt

Rrjetë merimangash e mbronin

Nga vetmia e historia e djegur

2.

Te dera

Një palë opinga me rregëzina

Me vite s’i kishte mbathur kush

Se, kishin ikur nga vatra

Diku larg malli për t’i djegur

3.

Në divan

Dy jastëk ngulfatur me pluhur

Etja për njeriun

Ua kishte verbuar pritjet

4.

Një libër në raft

Ngelur rob i fjalës

Minjtë kishin bërë luftë

Faqet për t’ia shfletuar

Ishin kureshtarë të dinin

Çfarë ka brenda kopertinave

Mbi te si dhuratë

Kishin lënë disa kakërdhia

Edhe tavanin brejtur e kishin

5.

Në dhomë

U ula dhe ia plasa vajit

Sa më kishte marrë malli

Se për kë nuk e di

Por e tërë ajo heshtje fantazmë

Trupin dhe mendjen ma kapërtheu

6.

Rrethuar më kishte fotografia

Me rrjetë merimangash e mbështjellë

Vetmia dhe historia e djegur

Opingat me rregëzina

Edhe jastëkët me pluhur

Libri nga rafti

Minjtë me kakërdhia

Të gjithë

Rend me rend më ledhatonin

Kur desha të brof në këmbë

Me rrjetë merimange

Të tërin më kishin lidhur

Me pluhur më kishin sheqerosur

Rri këtu më qortuan

Na ke neve përgjithmonë

7.

Sa më kishte marrë malli

Se për kë nuk e di

8.

Ktheva kokën kah dera e dhomës

I kishin vënë dry që nuk çelet

E me ndryshk sipër si dyllë i kuq

Në dritare rrezet vajtonin kohën

Në oborr

Qeni i shtëpisë

Eshtrat si gjurmë i kishte lënë

9.

Varë në mur

Pashë edhe një orë me qostek

Për habi

Ajo me tik-takun e saj

Rrihte minutat me akrepat e thyer

10.

Ia afrova veshin orës

Iu bashkova tik-takut të saj

Më tradhtoi gjumi

Si ileti që të merr përgjithmonë...

11.

Sa më kishte marrë malli

Se për kë nuk e di...

(©S. B.)