Kulturë
Zymer Mehani: Kosova
E marte, 13.08.2019, 06:20 PM
Zymer Mehani
KOSOVA...
Shpirt
n'poezinë time
Zemër
t'kam n'poemë
Dhe
e artë më je
Me
shkëlqim që praron
Shqiponje
më je
N'qiell
që fluturon
Ishe
kataklizmë
Plot
krizë
Në
netët e errëta
T'furtunës,
t'stuhisë
Shpesh
ishe pa gjumë
Shëmbëlleje
në një lumë
Ishe
mort dhe dasmë
Rrinte
lart koka jote
Kështjellë
e lartësuar
Prore
e papushtuar
Ishe
dhe je plagë
E
dhembjes dhe e mallit
Ishe
shkëndijë shprese
Sot
je xixë e strallit
Dot
nuk je njëngjyrëshe
Por
je kuq e zi
Je
fushë e paanë
Je
kopshi i lulëkuqeve
Je
e Shqipnisë nanë
Je
tokë e mallkuar
Nga
dreqi e i biri
Je
shkëndijëz e ndezur
Je
gur xhevahiri
Je
dritë që zbardhëllon
Je
xixë që flakëron
Je
dhe ishe çdoherë
Varr
e ferr për të tjerë
Që
u munduan prore
T'mirrnin
besë e nder
Betejë
e përgjakshme
Ëndërr
e pakapshme
Je
fole ku prore i rritë shqipet
Je
vetë krahu i shqipes
I
prerë n'fluturim
Je
vetë plaga ime
Që
m'vret,, m'djeg në shpirt
Shpesh
e djegur
E
rrënuar
Gërmadhë
e shkatërruar
Kur
erdhën taborret
Ty
për të të nënshtruar
Më
je shtat i gurtë
Në
kohë ringëllon
Njëqind
herë u vrave
Por
sërish po jeton
O
melhem i dhembjes
Për
plagët e mia
I
pashuar mall
N'zemër
sa një mal
Më
je dritëz ylli
Më
je lot i syrit
Shpesh
i hidhur bar
Dhe
kore e tharë