Kadri Tarelli: Plaku, Vapa dhe Gushti

Plaku, Vapa dhe Gushti

Gushti iku, shkoi vapa,

Unë vrapova, s’ pashë prapa.

Shkuan vitet një nga një.

Plak më lanë, s’ më bënë zë.

Pleqëri, moj me kusure,

Pse rininë ma përzure?

Si rrodhe prapa mu qepe

Unë u fsheha, ku më gjete?

Fuqi s’kam të kaloj gardhë

S’kafshoj dot mollë e dardhë.

Dhëmbë vënë, gjunjë prerë

Po ndjej dimër dhe në verë.

Mburrem pak në kafene.

Them, po ngrihem, se s’kam nge.

Drejtoj trupin, si qëmoti,

Këmbët shkojnë kot së koti.

Sytë hedh andej këndej,

Vend tek lulet, më nuk gjej.

Nuk m’u nda, ky huq për dreq,

Nuk më thoni, si ta ndreq?

Mbaj fjalime në kuvend,

U plaka e s’vura mend.

Ma kujton kjo koll e thatë,

Koh’ e shkuar, nuk vjen prapë

Rri në heshtje, mendjen vras

S’kam as zë, që të bërtas.

Mbledh krijimet në ca fletë,

Si thesar, për këtë jetë.

Dikur tha, një plak me mjekër,

porosi, nga mot i vjetër:

Mos shih vitet, që ke ngrënë,

Gëzo veprat, që ke lënë !

Kadri Tarelli

Durrës më: 09, të Marsit, 2018.