Rrustem Geci: Ulliri i fjalës

ULLIRI I FJALËS

Po i rrëfej vetvetes historinë

Atë të fshehtën, të pathënën

Atë të thëllimave të zemrës

Atë të dritares së pahapur!..

Vetja ime mos ki frikë nga e vërteta

Edhe në shekullin tonë

Perënditë bëjnë pazare me liritë e

shkelura,të shtypura,të plagosura

Me liritë e popujve të vegjël…

Jam në gërvishtje të së vërtetës

mbi nënshtresat e saj të trasha

plotë të vërteta i gjej të fshira

dhe shumë prej tyre të fshehura…

Në udhën për në Çamëri

Ndalem në Xarrën 30 mijëvjeçare

Tek po ecja për dore me Antikën

Përpara më doli Pellazgjia!...

Nuk shpjegohem me vetveten

Pellazgjia në asnjë pëllëmbë nuk ka humbur

Epiri pellazgjik – Çamëria

E tëra është në vendin e vet.

Të udhëtosh larg me vetveten

Me epoka të fshehura e të fshira

Me epoka të ndjera e të plagosura

Edhe poezisë m´i dalin lot!..

Mbahu vetja ime mos dënes

Kam diçka në pavetëdijen time

Kitaren e më të çmendurit

Dhe guximin e më vetmitarit!...

Rrustem Geci - Dortmund, 13.09. 2017