Ilir Manxura: Simfoni

ILIR MANXURA

 

SIMFONI

 

Cikël poetik

 

KAQ DUA ...

 

 

..Ma jep vështrimin tënd,

që sytë e mij të zhyt në të .

Me buzën njomëzake etjen epshore,

mundohu të ma shuash .

Një psherëtimë të lutem më jep ,

dhe pastaj ti,

ti më kerko ç'të duash ...

 

 

BURGOSJE

 

Ta mora aromën ,

aq shumë e ndjeva

Ta preka lëkurën ,

epshin ta shpërtheva .

Ti mora te gjitha,

T’i rrëmbeva .

Të gjitha,

unë i kam tani .

Vetem se…eh !

… tek puthjet e tua ,

Burgosa, timen dashuri

 

 

NE LIBRIN E JETËS...

 

Një çast dashurie.

I vetëm ai çast ,asgjë rrotull tij .

Unë e ti , jemi aty .

Unë , ti dhe...

dashuria që shkruhet ,

në librin e jetëve tona .

Aty shkruhet ,

dhe aty përjetësish do të ruhet ..

 

 

DJALLEZI APO....

 

..Pasionin,

ma shpërtheve ,

në dejet e gjakut , flakërrufe .

Mëkatin vetëm në një natë,

ma mësove .

..Një gotë verë , një cigare ..

Hë !

Më tej një kafshim , sigurisht .

Dhe tani ...

Tani ushqehesh nga unë ,

përjetësisht ...

 

 

SIMFONI

 

.. Ndërmjet këmbëve ,

një violinçel e përkëdhelin gishtat .

Me fundin paksa mbi gjunjë

dhe sytë e mbyllur përgjysëm ,

ku nën vështrimin e akullt vagullues ,

ndihen tingujt,

që me rrahjet e zemrës vibrojnë .

E në qarjen e tyre notat një e nga një ,

sikur nga shpirti violinçelit lirohen dhe..

pastaj ajo, që dalëngadalë ,

luhatet nën sinfoninë e Sebastianit ...

..Unë ,

përhumbur nën tingujt e sinfonisë ,

sodis dy gjunjêt e rrumbullakët ,

nën fundin paksa mbi ta ,

dhe..

violinçelin fatlum ,

që lëkundet nën kënaqësi të dyfishtë...

 

 

MËKAT ?

 

Çdo mbrëmje ,

lutem Zotit , përgjërohem .

Mëkatin të më falë .

e më tej ,....

i fjetur prapë mëkatin bëj ...

Ç'do mëngjez ,

i lodhur , i tunduar..

Ç'farë mëkati ,

të jesh i dashuruar !

 

 

NJEREZ SI UNË DHE TI

 

.. Mesa duket ,

dhe unë jam një njeri .

Jam dikush si shumëkush ,

që jeton në këtë botë .

Jam dikush që ..

zgjohem ç'do mëngjes ,

i lodhur nga nata

e një ditë , një shpresë të re e pres .

Lutem ,

e falem Zotit mëkatet të më falë ,

paçka se,..

mëkatet nuk falen ,e di .

nuk falen ato dot vetëm me fjalë .

.. Jam njeri o Zot .

Jam njeri dhe mëkatoj !

jam i varfër ,

i humbur i sunduar ,

por dua edhe unë të jetoj .

Genjej !

Kur them se jam i lumtur ,

Po, po gënjej !

Por nuk flas dot ndryshe ,

e dot nuk them atë që ndjej .

Sepse sot ,

qënka koha e batakçijve .

Sot !

Batakçijtë, unë dhe ti ,

i kemi sot mbi kokë o njeri !

Ata na komandojnë .

Një lëmoshe,

ata na e japin nëse duan ,

dhe me ne,

të varfërit si unë, si ti ,

një djall me kostum e kollare po luan .

Ai djall ..që thjesht jeton ,

sepse ne ,

unë dhe ti që bashkë me mua vuan ,

.thjesht si unë mbijeton ...

Ndaj tani ,

në sy më shih o njeri !

e nëse shikimin tim nuk e kupton ,

për ty,

nuk kam më asnjë shpjegim

dhe kjo , kjo më revolton ...

 

 

ËSHTË FEMËR POEZIA

 

...Eshtë femër poezia ,

prandaj e kam dashur dhe e dua .

Vargjet janë bijtë e saj ,

ndaj varg sot ,më duket vetja mua .

 

Eshtë femër poezia ,

është motër , grua, është nënë .

Rreth saj vargjet yje

dhe yjet që e kanë një hënë .

 

Është femër poezia ,

ndaj e kam dashur dhe e dua pakufi .

Tek muza ime femër ,

Aty !! ..

Aty do jesh përherë ti .

 

 

ME LËR O ZOTERI

 

... po jam njeri o zoteri !

Dhe unë njeri jam

e dua të rroj si rron edhe ti .

nuk dua pasuri , suita e shërbetorë .

Jo , jo .

Dua te rri i qetë ne qoshen time .

Të kem një copë tokë ,

e një shtepizë të ngrohtë ,

ku fëmijet ti ushqej e ti mbroj .

Të ngrihem në agim,

një trastë të marr e të shkoj të punoj ...

..Po më lërë o zotëri !

Nderin , dinjitetin .

Të paktën mos mi merr .

Mos më bëj te lig ,

e me miqtë mos me fut në sherr .

Sot je aty .

Aty në piedestalin që me shokë të ngritëm

Të vumë për burrë të mirë

e të mira punë të beje nga ty pritëm ...

Eh o zotëri !!

më mashtrove ,o zotëri .

Përsëri më mashtrove këtë herë .

prapë më le të varfër ,

e vetë u gdhive milioner .

Më lyeve , më ngjyeve me bojra e me fjalë,

u duke goxha burrë dhe ne ..

thamë hajdë te dalë ku të dalë ....

Eh o zoteri .

Thua keshtu te jetë e thënë ?

të ikim, të ikim sa më parë ,

e në vend të huaj fëmijëve t'ju tregojmë ,

pse lindën aty , nga tok' e tyre ndarë .

-----------------

-Per ZemraShqiptare, nga Shqiperia, Shtator 2017-