| E enjte, 20.07.2017, 05:52 PM |
Luan Kalana
PABESIA-plage e shoqerise shqiptare
“BESA e shqiptarit si purteka e arit,…Pabesai zemra e djallit”
-Besën ia kish falë për jetë me zemer njëri tjetrit,
gjak kishin pirë si vëllezër të vëllezër të vërtetë,
në humnerë kur ranë e shpëtoi nga vdekja,
veten rezikoi ,mbeti I gjymtuar për jetë.
…PABESIA-plagë kanceroze,për jet a vekje,
të vret natën,të qan ditë,maskë tradhëtare,
për pushtet ,virus i smirës,ethe e karierës,
për fron ,kolltuk,janë vrarë edhe vellezër.
Kur pushteti po ikte nga dora,”shoku” I besës,
zgjati dorën e tradhetisë,qëlloi pas shpine,
per vdekje ,me plumbin e pabesisë,
“vëllain”e besës,trimin rritur me thërrime.
Besa që po jepte shpirt,belbzoi ca fjalë.
në erresiren e e nates pa hënën zgjuar:
-Moj hënë ,ti je dëshmitare e gjallë,
Amanet t’I thuash Nënës ca fjalë,
djali nuk të korriti,lirinë e kish besë,
e shtriu përdhe,tradhëtia e pabesisë!”
Pas gjysëm shekulli,enigma rinte e heshtur,
Pabesia një natë duke revitur,i tha hënës:
-Mbama sekretin,që vrava vllaun e zemrës.!”
E vërteta mori dhenë,doli në dritë,
Por Pabesia po ha njerës të tjerë !