Lajde dhe Hasan Blakaj: Moj e bukura

Lajde dhe Hasan Blakaj

 

Moj e bukura

 

Shqipëri, moj Shqipëri

Sikur ai zot që diti më t ´falë

Por si zonjë e bukur,  m ´je ti

Porsi nënë, e më shumë mall

 

Je si nënë e më shumë bija

Martuar dhunshëm përtej kufirit

Larg prej vatrës, e larg prej hirit

Larg nga Alpet, e përtej Drinit

 

Do t ‘marr rrugë kah zemra jote

Të vij patjetër me hekë mall

Me ti qitë, duart rreth qafe

Me lot gëzimi me ty me u çmall

 

Shtratit Drinit dua me u nisë

Prej burimit nga Shtëdimi

Me kalua nga Sharri plak

Ta shuaj etjen,  buzë Shëngjini

 

Pse ne zoti, na mallkoj

Duke e ndarë nënën më bija

Nga Qamëri e gjerë kë Shtoj

Pse s’është bashkë e tanë Shqipëria

 

Unë më u ulë në prehrin tënd

Sytë e kaltër më ti pa

Kah shikon ti detin Jon

Valët e tij më t ‘lagë pa nda

 

Nënë e dashur ti ke qenë

Zemër thyer por kurrë s´të harrova

Pasha tokë e pasha atë qiell

S´të harron ty kurrë Kosova

 

Edhe deti po u tha

Lumenj gjaku me rrjedhë pa nda

Brez pas brezi  t ´ka  n ‘mënd rinia

S ´ka rrugë tjetër, pa u bë Shqipëria

 

Dr. Hasan Blakaj