Xhevahir Cirongu: Nëntor i Lirisë

Poezi nga Xhevahir Cirongu

 

Nëntor i Lirisë

 

 

Nëntor i Lirisë

Nëntor i 1912-ës,

Nëntor i 1944-ës

Nëntorë me qiell të përflakur!

Nëntorët  tanë,

Me tokë të përgjakur.

 

 

Në udhëkryqe semaforët ndezur

 

I vetmuar eci në rrugën e jetës gri

Nëpër shtigjet e pashkelura kërkova diçka,

Atje, te ai lis shekullor fjalët qëndisë

Me fjongodrite shkruaji,dikush më tha.

 

Nën hijen e degëve të lisit,gjethet numërova

Nga flladi i erës u shkundën, supeve më ranë,

Eca i vetmuar, rrugës së kujtimeve s’u ndala

Pse u trembën gjethet, në ç’yll ata ndaluan!?

 

Dhe shirat e viteve, u derdhën mbi mua

Gjethet e lisit ranë si yje në shportën hënë,

Atëherë kuptova se jeta vërtet qënka si liman

Le të fryjnë erërat e kohërave, ato i putha deri në rrënjë.

 

Pluhëri i kohëve, shkruar nëpër epitafe

Te emëri nënë, puthjet la drita-hënë,

Statujat e vdekjes era i shtyn deri te yjet

Dhe unë në heshtje gdhenda veç fjalë.

 

Kohët në udhëkryqe, semaforë ndezur

Vështrimin treta tutje atje te ajo kodër,

Lisi shekullor në trung çfarë mban fshehur!?

Hënën mban supit, dritë ari larë.

 

 

Emri yt flamur mbi re

 

(Kjo poemthë i kushtohet dëshmorit Jashar Jashari, birit të fshatit Strofc-Vushtrri, me rastin e 5 vjetorit të Shpalljes së Pavarsisë së Kosovës)

 

 

1. Strofci ynë ka lind shqiponja

Vargje shkrova për historinë,

Stërgjysh- babë edhe nëna

Për lavdinë sot këndohet kënga.

 

2. Në do kombin e Shqipërinë

Por dhe nderin e flamurë,

Që të shkruash emrin te guri

Edhe gjakun derdh për Atdhe

Bir i Strofcit Jashar Jashari

Emri yt flamur mbi re!

3. Moj Kosovë si dritë e hënës

100 vjet sundoj Serbia,

Qysh nga koha e lashtësisë

Ke folur veç gjuhën e nënës.

 

4. Për mbi varr të Halit Gecit

Gurshtin lart ngriti ‘’Duraku’’,

Meteorët bënë betimin

Te beteja e Hamidisë

Hapën flatrat e lirisë.

 

5. Drejt shqipes erdhën kosovarë

Lotët në sy mbetën të tharë,

Qindra djem e vajza si luanë

Me shkaun ata luftuanë.

 

6. Ishte dita e 14 marsit

E vitit ’99-të;

Në Livadhet e Qërshisë

Mbi shkëmb çeli lulja e lirisë.

7. U vranë pleqë, u ther fëmija

Ngjarja tundi gjithë planetin,

Lokja nënë kështjellë mbeti

Nëpër breza, deri sot

Kurrë gjakun të mos e shkelni

Betohuni te i madhi Zot!

 

8. Neve jemi evropianë

Amerika na u ndodh pranë,

Ndal masakrën moj Serbi

Se këtu i thonë Shqipëri.

 

9. U nxi qielli e u dridh toka

Bijtë e tu Strafcok luftojnë,

U skuq me gjak edhe shkëmbi.

Jep kushtrimin Jashar Jashari

‘’ U thotë trimave luftoni

Pozicionet mos lëshoni!’’.

 

10. Por një plumb i mallkuar

Trimin e qëllon te trupi,

Syri i shkëlqeu si çika

Lindur- rritur në ato gryka.

 

11. Nënës seç i çunë fjalë

Në betejë djalin kanë vrarë,

‘’Mos ma thoni këtë fjalë

Për lirinë e Kosovës

Djemtë rrojnë- i kemi gjallë!’’

 

12. Tufa lulesh karafili

Në gjoks nëna djemëve u vuri,

Dhe lotët ndaluan mbi faqe

Shpirti tyre sot prehet në paqe.

 

13. Te Kosova është krenaria

Gjaku tyre s’ka të tharë kurrë,

Në do kombin e flamur

Për mbi gur gëdhendur LIRIA

Në shekuj rron PAVARESIA!

***

Durrës 26.11.2014