Mendime » Radovani
Fritz Radovani: Çamçakezi i Akademisë
E merkure, 29.10.2014, 07:33 PM
Nga Fritz RADOVANI: Pjesa III.
ÇAMÇAKËZI I “AKADEMISË SË SHKENCAVE”...
Në 70 vjetorin e permbytjes së Shqipnisë...
Nëse dishroni me pa një popull pa t’ ardhme, “shkatrroni shkollat”!
E shkreta Akademi e Shkencave e Republikës së Shqipnisë...
Vertetë që paguhen mirë per me shkatrrue shkencat e kulturen Shqiptare, po sa pare ban, po ua nxjerrin per hundësh dokumentat që po botohen nder këta vite të ashtuquejtuna prej disave “tranzicion”... Se ku asht gjetë kjo fjalë e marrë, as unë nuk e kuptoj...Ishin rahat para 1991...
As nuk dij se çka shihet në “tranzicion”, kur asnjë fjalë nuk i asht shtue, mungue ase, i asht ndryshue të pakten “Historisë së Shqipnisë”, gati gabova “Historisë PPSH...”!
Janë 70 vjetë baltë e llom që “akademikët” e kanë mbajtë në gojë tue e pertypë, e madje, edhe kur e kanë gjetë “çamçakëzin” në ndonjë skutë rruge të pistë, e kanë marrë dhe e kanë futë prap në gojen e vet... Materiali i paraqitun nga “akademiku” Jup Kastrati, në Parathanjen e “shefit të sigurimit dhe hetuesit Rakip Beqja...” nuk ishte i pari i tij... Ai kujtohet edhe per fjalën e mbajtun me datën 29 Prill 1967, në mbledhjen e organizueme per “demaskimin” e jezuitit At Pjeter Mëshkalla, në Institutin Pedagogjik të Shkodres, ku me keqardhje e them, se “shumica e atyne agjentëve të sigurimit të shtetit komunist, hoqën masken e fëtyrës së vertetë të vetën”, tue sha e fye një prej edukatorëve ma të Mëdhej Atdhetarë të Popullit e Rinisë së Shqipnisë.
Aty At Mëshkallës, krimineli Xheudet Miloti per të dyten herë mbas 1946 i vuni hekrat...
E pse po “demaskohej” si mbas tyne At Pjeter Mëshkalla? – Pse kishte shkrue këte leter:
Kryetarit të Këshillit të Ministrave
Mehmet Shehu Tiranë
Shkëlqesë,
Pardje, me 3-IV-1967, ora 19, pjesa ma e madhe e klerikëve katolikë që gjendët sot në Shkodër, kjemë thirrë në Sallën e Kandit të Kuq të Komitetit Ekzekutiv. Na u komunikue, ndër tjera, se do të denonconim gjithëshka kishim, me përjashtim të teshave personale të domosdoshme të veshjes dhe të fjetjes, pse të tjerat të gjitha ishin të popullit dhe popullit duhët t’i kthehen; dhe se nuk do t’ushtronim asnjë sherbim fetar, as edhe privatisht: Këte e ka vendosë populli.
Mendova të drejtohem me këte letër Shkëlqesës s’Uej, për me i çfaqë mendimin tim, jo ndryshej, por si njeriu njeriut.
Sa për libra të mij, gjana kishtare etj., le të vinë e t’i marrin kur të duen: nuk asht e para herë që unë dal në rrugë të madhe.
Por unë dëshiroj të çfaq disa mendime në përgjithësi: Dorëshkrimet janë pronë e shenjtë dhe e paprekëshme e Autorit, në mos i dorëzoftë ai vetë e në mos kjofshin kundra Sigurimit të Shtetit. Sa për pasuni të tjera, as bujarija e burrnija e popullit, as ligji natural ma elementar nuk e pranon që një gja që asht falun njëherë njaj përsoni o njaj enti të caktuem, të kërkohet rishtas prej dhuruesit si gja e tija. Spekullimet e shpërdorimet goditen. Dhe, e vërteta asht se populli, pothuejse në çdo vend e ka përcjellë priftin e vet (të mirë o të dobtë) me vaj, si përfaqësuesin e fesë së vet.
Një hije e zezë ka ra mbi popull kur ka pa tue u mbyllë Kishat, tue u rrëzue kumbonaret, e sidomos tue u lejue të viheshin në lojë përsonat dhe gjanat fetare, tue fye kështu thellë ndjenjat kaq të shenjta të besimit.
Sidomos pjesa e friksueme me kërcnime,
presione, premtime e pushime nga puna, pëson torturën ma të madhën, sepse e
lidhun nga kafshata e bukës, shtërngohet me mohue me gojë atë që beson; dhe kështu fushata që po bahet
synon me formue një brezni pa kurajo civile, pa burrëni, opurtuniste, servile,
tue prishë karakterin e Shqiptarit në dam t’Atdheut. Njerëzit kane frikë m’u
takue, m’u përshëndetë rrugës me miq që janë në sy o të “prekun”.
Vi tash tek unë. Unë vijën e tanë jetës sime nuk mund e ndryshoj, por do ta vazhdoj derisa të kemë frymë. Pengesa e jashtme e forcës madhore do të bajë në mue vetëm atë efekt që ban guri o dheu që pengon rrjedhën e ujit: Populli më njeh dhe e din mirë si kam shkri jetën për té.
Unë them se, me këte luftë kundra fesë neve, edhe po diskreditohemi faqe botës, së cilës i kemi dhanë premtime solemne për liritë dhe të drejtat njerëzore në Shqipni. Kur në vj. 1945, në Tiranë, me 8 mars, unë u takova me Juve, Shkëlqesë, se kishem ndigjue prej komunistëve fjalët: “Këte Kishë do ta bajmë kinema”; Ju m’u përgjigjët: “Kjo asht propagandë armiqësore!”.
Me të vërtetë, as anmiku ma i tërbuem i Pushtetit s’ka muejtë me u ba një propagandë ma anmiqësore në 22 vjet, sa i keni ba vetit.
Nuk më ka shty me Ju shkrue, Shkëlqesë, as urrejtja, as ambicioni, as interesi, por vetëm ndërgjegja, e vërteta dhe e mira.
Krytarit të Kësh. të Ministrave Me nderime
Mehmet Shehu Pjetër Mëshkalla
në Kryeministri – Tiranë meshtar katolik i Shoqënisë Jezu.
5 Prill 1967.
***
Bana disa theksime dhe nenvizime, per me “rikujtue” se kujt i drejtohej Ky Burrë me këto fjalë, dhe cila nga këto fjalë nuk u realizuen tek “njeriu ynë i ri” nder shkollat, universitetet apo katedrat e tyne, ku edukonin dhe po edukojnë edhe sot, po me ata “programe e tekste shkollore” Rininë Shqiptare, jo vetem në Shqipni, po edhe gjithkah në diasporë?
A nuk asht e pranishme në Shkollat Shqiptare, edhe sot kjo thanje Profetike: “...kështu fushata që po bahet synon me formue një brezni pa kurajo civile, pa burrëni, opurtuniste, servile, tue prishë karakterin e Shqiptarit në dam t’Atdheut.”
***
?Ju lutem, lexoni edhe njëherë Parathanjen e “akademikut”...dhe “vlersimin e tij” me shokët e vet agjentë... per Klerin Katolik Shqiptar!.. Cilën fjalë apo cilit nga këta “akademikë...dr. prof.” i kanë hjekë titullin tash 70 vjetë pse po mashtrojnë Shqiptarët?
?Në Pjesën tjetër, do t’ Ju sjelli edhe disa dokumenta të tjerë... që tregojnë sesi e vlersonin Klerikët Katolik, Rinia e disa intelektualë Muslimanë Shqiptarë...
Vazhdon Pjesa IV.