Poezi nga Milazim Kadriu

Milazim F. KADRIU

 

EDHE TI

 

Edhe ti je

Dhe i kësaj toke

Të vuajtur me shekuj

Nga thundra e huaj.

 

Je filiz

I lisit plak

Që i bënë hije

Tokës së larë me gjak.

 

Je pjesë e kësaj toke

Që lule kuqe mbinë në çdo anë

Je pjesë e dëshmorëve

Që për lirinë e vendit ranë.

 

 

NJËMIJË E NËNË QIND E NËNTËDHJETË E NËNTË

 

Luftë, furtunë, tmerr e gjak…

Acar e stuhi

Qëndresë e krenari.

 

Ngadhënjimi mbi armikun shekullor

Dëshmorët tanë lisa të parëzuar

Emri i  tyre gjerdan i praruar.

 

 

FJALA LIRI

 

Lumit ia besova një fjalë

Që thellë ta ruante në valë

Atë fjalë ia besova edhe

Pëllumbit në fluturim

Shpërndaje i thashë anekënd

Atdheut tim.

 

Fjalën ta zërë edhe bilbili

Ta fus në këngën e tij

Ta këndoi pa frikë  se e ruan

Shqiponja e gatshme gjithnjë për liri.

 

Lumi hareshëm gurgulloi

Pëllumbi shpejtë fluturoi

Bilbili këngën filloi

Kosova lirinë e fitoi.

 

 

NËNAVE TË DËSHMORËVE

 

Në pranverën ’99-së

Në Kosovën heroike

Ranë dëshmorë shumë bijë

Djem të nënave fisnike.

 

Ndjenin  dhembje

Zemrat e nënave bujare

Por rënia për liri e bijve të tyre

I bënte të forta e krenare.

 

Nëna të dëshmorëve

Ashtu duhet të jeni krenare

Se rënia për liri

Nuk është vdekje, por lindje e madhe.

 

 

KËNGA IME

 

Këngën që e ruajta në zemër

E ëndërruan të gjithë,plak e i ri

E këndon tani çdo fëmijë

E ngrohë çdo rreze dielli

E bartin valët e detit

E ruajmë të gjithë me xhelozi

E kemi detyrim, gjithsesi

U këndua në betejat e UÇK – së

E kënduan dëshmorët

E rënë për liri.

 

 

NËNA PËR DËSHMORIN

 

U nise asaj rruge

Më ike pa një përqafim

U bashkove me shokët

Që sot fëmijët të kenë gëzim.

 

Rrugës gjer në mal

Të përcolli shikimi im

E nga ti e shokët tu

Lirinë e vendit kemi kujtim.

 

Me shikimin tënd nga lapidari

Na bëhet sikur na thua

Duane ëmbël lirinë

Që me gjakun tonë është fitua.

 

 

NË KËTË VEND

 

Në këtë vend

Shpirti yt është bërë

Dritë e mëngjesit

Sepse jetën tënde

Pasardhësve ua dhe shpërblim.

Lirinë ua solle

E pagove shumë shtrenjtë

Derdhe gjakun nga trupi

Ujite tokën e etur për liri

Dhe jetën që të tjerët

Të mos jetojnë më në robëri.