Mehmet Bislimi: Flakët

Mehmet BISLIMI

 

Flakët

(lexo me zë!)

 

1.

sonte

në Prekaz

flakët e lirisë

Komandantin përkujtojnë

me shkëlqimin e flakës

lirisë njerëzishëm ia hapem derën

më në fund erdhën lulet

se bashku me pranverën

sakrificë e paparë

e padëgjuar nder shekuj

shqiptarët qëndruan të pathyer

kurrë nuk e mohuan rrënjën e vet

o botë e madhe a dëgjon

këngën tonë të fuqishme

që luftëtarët e lirisë e kënduan

një shekull rrugëtim

deri me sot

sot në agim

një shekull rrugëtim i këngës sonë

për t’u kënduar sonte

tek Jasharët

me gojën tonë

tek të pavdekshmit

tek të gjallët

tek Jasharët

 

 

2.

Adem

sonte pa ty

këngët e lirisë nuk do të kishin kuptim

pa ty

pranvera nuk do të sillte lulet e lirisë

pa ty

marsi do të ishte muaj i rëndomtë

pa ty

nuk do të kishin harmoni notat e melodisë

Adem

ylli i hyjnisë

Adem

frymëzim i djalërisë

Adem

palca e shqiptarisë

Adem

sonte do thërrasim deri në kupë të qiellit

në Prekaz

aty ku ka lindur s’pari rrezja e diellit

 

 

3.

Adem

po

me ty erdhi pranvera

me ty

krenarinë kombëtare madhështojmë

me ty

të kaluarën e lavdishme nderojmë

në flakën e zjarrit që sonte për ty ndizet

u dogj robëria e gjatë

në Prekaz

në arenën legjendare

ku kanë rënë si me le burrat dhe gratë

atje ku themeli i lirisë është i lashtë

atje ku loza jote sonte shkëlqen flakë

atje ku lirisë i këndohet gjatë

atje ku burrat e dheut flasin pak

atje ku krisma e mitralozit të lirisë

ndihet larg

atje ku flakë do të ndezim prapë

e prapë do ringjallesh ti

për Plavë e Guci

Preshevë Medvegjë e Çamëri

për Bujanoc Tetovë e shqiptari

atje në Prekaz

ku po linden përditë

Adema të ri

atje ku ngrihemi dhe biem me emrin Shqipëri

atje ku ëndrrat i shohim shqip

atje ku ti ke vënë këmbën mbi dhe

atje ku kemi shumë shokë e miq

atje ku trimërisht këngën e the

për liri

për atdhe

për besë e dhe

Adem flakë e rrufe

 

 

4.

sonte

zjarret do ndezim

sonte do qajmë e do qeshim

sonte do vallëzojmë deri në mëngjes

sonte lot do qesim

nga malli e mallëngjimi

për ju nëna

për ty nënëmadhja Zahide

nënë e të gjitha nënave

nënë e Mic Sokolave

nënë e zanave arbërore

sonte në gjunjë do biem për ty

lokemadhja Zahide

nusja e Shaban Plakut

motra e bacë Osmanit

nderi i konakut

nëna e Ademit djalit

nënë e Hamzës

nëna e shqipeve të malit

nëna e Zarifës e Hidajetës

nëna e Igballit e Valdetës

nëna e Igballës e Feridës

nëna e Afetës e Besimit

nëna e Selvetës e Blerimit

nëna e Fatimës e Blerinës

nëna e Adilës e Fitimit

nëna e Kushtrimit dhe Lirisë

nëna jonë

nëna e madhe e shqiptarisë

nëna e lirisë

Lavdia e Shqinisë

 

 

5.

sonte do kujtojmë

motrat

nuset

fëmijët

baballarët

bacë Shabanin

Ademin

Hamzën

do kujtojmë djalërinë kryengritëse

Prekazin legjendar

pushkët e lirisë

kushtrimin shqiptar

pushkën e parë

Komandantin Legjendar

 

 

6.

në ballë të atdheut kush po prinë

si gjithmonë luftë në Prekaz

bacë Shabani me martinë

po ia vret Serbisë ushtrinë

o ta puthsha çarkun e pushkës

mustaqen e bardhë

shallin me qeleshe

e kalin me shalë

njëherë ka lindur burri

dragua në këtë konak

ku flakët sonte prekin qiellin

për çdo yll bajrak

flamur përjetësie

mbi varr të bacë Shabanit

brezat shohin diellin

nën qiellin e përflakur

mbi këtë tokë të gjakut

të biem në gjunjë në shenjë nderimi

me respekt ta puthim

muranën e Shaban plakut

shqipen e bajrakut

e s’do i dalim hakut

rreke lumi i gjakut

gjak lirie

të lumtë ne që të kemi

ty o burrë Shqipnie

 

 

7.

sonte në Prekaz

nata është ndezë flakë

troket në ndërgjegjen tonë fort

të kujtohemi pak

për ata që ranë

për ata që gjymtyrët e trupit

peng lirie

në gjoks të atdheut

si medaljon i falën

i lanë

dëshmi të një kohe

testament pavarësie

flamur mbi kullë të Jasharëve

pranverë mbi tokën tonë

në zemër të shqiptarëve

fole dashurie bënë

ata

kurrë nuk u penduan

asgjë nuk kërkuan

kurrë nuk u hamenden

kurrë nuk u lëkundën

respekt nga ne

respekt për këtë dhe

respekt për jetë

për duart e këmbë shkëputur të luftëtarëve

për liri të atdheut

 

 

8.

sonte t’i kujtojmë

edhe ata që nuk kanë kulm mbi kokë

edhe ata që nuk kanë sa duhet për të ngrënë

edhe ata që dita e nesërme nuk i gëzon

edhe ata që nuk kanë natën ku ta bëjnë

edhe ata që “koha” po i harron

edhe ata që skamja po i sfidon

edhe ata që në heshtje digjen zjarr

dhe gjoksi tym u lëshon

mos harroni amanetin

bacë Shabani pati thënë

lirinë të gjithë së bashku do ta ndajmë

të robëruar toka s’na pranon

sofrën thatë për askënd

mos me e lënë

ta nderojmë secilin luftëtar

të lirisë

së cilin birë të denjë të shqiptarisë

 

 

9.

sonte

dikush si hije përfton

pas hijeve të flakëve do fshihet

nata e zezë fytyrën ia mbulon

sonte dikë

flaka e lirisë e përcëllon

para bote e tallë

shenjë i vë në ballë

a ka gjë më rëndë

për ata që ikin nga flaka e lirisë

për ata që mohojnë se janë bijtë e Shqipërisë

për ata që vetëdijshëm i bëjnë gropën lirisë

për ata që vrasin idealin e djalërisë

për ata që i bënë dredhi lirisë

 

 

10.

sonte edhe ju

pa përbuzje do ju shohim

në flakën e kuqe të kandilit

pa vrasje ndërgjegje

pa skuqje

kuqësinë tuaj do e djegim sheshazi

sonte do të takohemi

për të ia thënë njeri-tjetrit të gjitha

në sy

sonte mund edhe të mos puqemi

sonte mund edhe të skuqemi

nga gjithë kjo flakë që atdheun po e ndriçon

sonte në këtë natë zjarresh

a mbet ndonjë fjalë pa u thënë

a do të ketë lum që të ligjtë i lanë

a do të ketë flakë që ata i thanë

a do të ketë kush i qanë

 

 

11.

sonte festoni

sonte kujtoni

gjymtyrët e këputura të trupit tonë

Çamerinë

Preshevën

Medvegjën

Bujanocin

Shkupin

Tetovën

Plavën

Gucinë

Ulqinin

Peshterin

atje

ku flaka e lirisë pret të ndizet

atje

ku zjarri i robërisë po djeg liridashësit

atje

ku plaga e vjetër e atdheut tonë

peng e ndërgjegjes mbet

atje ku ajo që kërkohet nga ne

nuk jemi duke e dhënë

atje ku rrugët e lirisë

gjak po kullojnë

atje ku yjet vranësirat po luftojnë

atje ku një ditë mbi të ligat

do të fitojmë

përfundimisht

shqipatrisht

 

 

12.

sonte

flaka e lirisë nuk shuhen dot

e ndezi Komandanti

e ndezën Jasharajt

e ndezi Ushtria  Çlirimtare

e tokës shqiptare

sonte ushtarët e vërtetë

me flakën e lirisë në gjoks

krenar festojnë

ata

kujtojnë ditët e mira

kur u mobilizua djalëria

kujtojnë ditët e liga

kur toka shqiptare po digjej

kur dikush po piqej

kur dikush po hiqej

kur dikush po krihej

kur dikush po zgërdhihej

kur dikush po qëndronte

kur dikush po marshonte

kur dikush po shante

kur dikush po ikte

kur dikush po dhunohej

kur dikush po masakrohej

kur dikush po vendnumëronte

kur dikush në anën e armikut shkonte

kur dikush po meditonte

kur dikush po mohonte

bijtë e atdheut

 

 

13.

sonte ata festojnë qetë

modestë e të çiltër

si gjithmonë

me shpirtin e tyre të dëlirë

zhveshur nga ligësitë

të shikojnë pa ndrojtje në sy

të vërtetën e madhe

e kanë thënë me vepra

jo me fjalë

të nderuar e të respektuar

kudo në Shqipëri

bijtë tanë më të mirë

me zjarrin e lirisë në gji

 

 

14.

si dje

edhe sot

të heshtur e njerëzor

njerëz të tokës modest

pjesë të historisë

të mbuluar me petkun e lavdisë

pa e tepruar sonte festojnë

të vetëdijshëm për peshën mbi supe që kanë

sonte ata shkëlqejnë

sonte ata nuk rrëmbehen

sonte ata flakën s’e ndalin

sonte ata mallëngjehen për më të dashurit

që shqiptarisë ia falën

me shpirtin e madh

me zemrën e kuqe si flaka

sonte ata janë nder ne

me burra

me gra

fëmijë

djem

me pleq e me plaka

me tokën

me dhe

sonte ata janë

krenaria jonë kombëtare

nëse kjo mjafton

ata

për jetë do të mbesin

dinjiteti jonë

 

 

15.

sonte

rreth kësaj flake

dikush gëzon e këndon

dikush qanë e kujton

dikush skuqet e fshihet

dikush paturpësisht zgërdhihet

dikush nëpër poret e pushtetit përbirohet

dikush hiqet si zot e nuk durohet

dikush ulë kokën e turpërohet

dikush nuk digjet nga skuqja

dikë skuqja e djeg

dikush po ha ulur

dikush po ha në këmbë

dikush kafshon buzën

dikush zë gjuhën me dhëmbë

dikë s’e zë turpi

dikush turpin me bukë e hanë

dikush krenar e ballëlartë

dikush me dhimbje në asht

 

 

16.

sonte do t’i këndojmë lirisë

për një çast

s’do t’i sjellim nëpër mend

kujtimet e hidhura

nesër

të përpiqemi për ditë më të mira

të kujtojmë të pabërat

të gjykojmë të paburrat

të shpëtojmë atdheun nga skuqja

nga vuajtja

nga nëpërkëmbja

nga përbaltja

nga nëpërkëmbja

të ecim krah botës me hallet tona

si të gjithë të tjerët

të jetojmë të lirë

në atdheun tonë të shtrenjtë

të mirë

 

 

17.

sonte

ndizet flaka e madhe

në shenjë kujtimi

porosi për brezat

mos luani me fatin e atdheut

se kjo flakë ju djegë

mos luani se atdheu nuk është lojë

mos luani se për të keq

përjetësisht do t’ju kujtojmë

atdheut shërbim

atdheut nderim

mos ta shajmë atdheun

atdheun mos ta mohojmë

mos e keqpërdorin atdheun

se toka brenda

nuk do të na le

tunduni

fjalë e madhe është

ATDHE

 

 

18

edhe sonte

jetë e mot

flakën e lirisë do ndezim në Prekaz

në vatrën e lirisë

në kërthizën e shqiptarisë

sonte e përgjithmonë

do kujtojmë me dinjitet

Komandantin tonë

legjendarin

atë që ndezi flakët e lirisë

në zemër të kombit

në Prekaz

në zemër të shqiptarisë

Komandantin

Adem Jasharin do e kujtojmë

si sonte

për jetë e mot

emri i tij qoftë lavdue

për të populli ka me këndue

sa të jetë jeta me jetue.....

 

(pjesë nga balada në dorëshkrim- autor Mehmet BISLIMI)

Mars, 2014