Sejdi Berisha: Sali Çekajt

Sejdi BERISHA:

BIRO, EDHE NË BRONZ QËNDRO KRENAR...!

(Kushtuar Sali Çekajt)

 

1.

Posa kishe parë dritën e kësaj bote

Në sy kishe zjarr

Për ta ngrohur tokën

E zemra ta rrihte kraharorin

Këngës për t’i dhënë kuptim

E lirisë për t’ia përkëdhelur ballin

Kështu u rrite si çun

Me rrudha hidhërake në ballë

E ushqeje etjen me ninullat e nënës

Edhe kur fëmijët qanin

Për kafshatën e gojës

E prindërit druanin për fatin e tyre

 

2.

I tillë u kalite

U bëre djalë si me gojë të mbyllur

Se ëndrrat i ruaje me amanetin e babait

I bëje edhe histori

Botës për t’ia treguar

Madhështinë e kësaj toke

Bujarinë e njeriut të këtij nënqielli

Që, të gjitha bashkë

Ndrydheshin e shtrydheshin

Në krahët e shqiponjës

Në ngjyrën e kuqe të pëlhurës

Në palët e flamurit kuq e zi

Në arkat e nënave

Në të cilat

Më shumë palonin dhe ruanin

Ëndrrat e të rinjve për liri

E kallëzimet për tmerrin e historinë

 

3.

Të gjitha këto rrugëtime

Nëpër libra e shkronja i palose

Dhe të erdhi dita

Kur ato

Edhe me pushkë i begatove

Ky ishte ai dufi

Kjo ishte ajo etja

Që përherë e ruajte diku brenda

Nuk e di

A në tokë a në zemër

Në diell

Apo në shtizë flamuri

Që krismë pushke të bënë

Edhe rrugëtim lirie

 

4.

Dhe, i dashur luftëtar

Idhull i drejtësisë

Ti, ende atje lartë

Tash në bronz

I fsheh ëndrrat dhe mallin tënd

Sikur je betuar

Asgjë të mos tregosh

Pos fytyrës sate

Me peshën e njerëzores

Me mallin për diellin

Dhe rrezet e tij

Që gjithnjë i more me vete

Gjithandej për t’i shpërndarë

Në tokën dhe atdheun

Që e deshe e përqafove

Dhe asnjëherë me te

Deri në fund nuk u gëzove

 

5.

Një ditë

Tek varri yt

Sikur diçka kumbonte

Por mos u merakos

Se mirë je duke pushuar

Edhe aty edhe në lapidar

Tërë atdheun je duke vështruar

Pse je i shqetësuar

O, njeri i lirisë

Pse çdo ditë shëtitë

Nëpër fusha e male

Atje ku betejat kishin emër

Ku shqiponjat

Lartë mbi madhështinë e bjeshkëve

Shpërndanin  amanetin e porosinë

Por edhe shkrumbin

Që për njëri-tjetrin

Në zemër ta kemi dashurinë

 

6.

Rri...

Rri krenar në bronz

Se po shkruhet historia

Për dritën dhe altarin e lirisë

Nënës ia ke dëshmuar

Fuqinë e gjirit të saj

Tash shqiponja as flamuri

Nuk rrinë palë në arka nusesh

Por valojnë e valojnë

Gati gjithandej ku ti ke ëndërruar

E kufiri mes tokës së shqipeve

Nuk është më

Ti vetë ishe dëshmitarë

Ti vetë e ke përjetuar e parë

Si në Dukagjin, Tropojë e në Kosharë

Në Deçan, Malësi të Gjakovës

E në Pepaj

O, hero i kësaj toke

Ti, Sali Çekaj

 

7.

Tash

Sikur të bekon nëna e toka

Gjaku e flamuri:

Biro

Edhe në bronz qëndro krenar...