Sejdi Berisha: Simfoni mëngjesi

Sejdi BERISHA:

SIMFONI MËNGJESI

E tash...

Çfarë tash

As sot nuk ka kafshatë buke

Nën urën e qytetit bëhet gjumi më i ëmbël

Sepse gurgullima e ujit të merr me vete

Por edhe duhma e plehrave të lë zgjuar

Rrotullohesh në krahun tjetër

Ndeshesh me faqen akull të fëmijës

Që ngritë zjarrmi çmendurie

Por në mëngjes qetësohem

Kur dielli na drejton shikimin

Matanë kah godinat

Ku gjumi është gjumë

Ëndrra ëndërr

E shikimi shkrihet në buzëqeshje...

 

Pastaj

Një grimë gëzim bën dritë

Unë me fëmijët

Fiks në orën dymbëdhjetë

Në kuzhinën e popullit

E përlajmë nga një pjatë supë

Pastaj tërë ditën hareshëm rri stomaku

Deri atëherë kur nis të terrojë

Kur duhet menduar për gjumin

Nën urën e qytetit

Apo duhet kërkuar tjetër vend

Si në hotelet me shumë yje...

 

E tash...

Çfarë tjetër

Njëri cull më ka thënë se do bëhet

Jo kryetar por engjëll

Për ta pëlcitur botën me lumturi

 

Po shpresoj në fjalën e tij

E tash rri gëzuar

Me gjithë përcëllimin që kam...

...

Athua a është kjo e vërtetë

Por

Nuk është kështu çfarë thotë vargu im

Nuk e besoj...

 

E tash

Çfarë tjetër...

Përveç se simfoni mëngjesi...