E merkure, 13.11.2024, 06:24 AM (GMT)

Kulturë

Përparim Hysi: Albumi i korrikut

E diele, 28.07.2013, 09:35 AM


Albumi  i korrikut

 

( poezi)

 

Nga Përparim Hysi

 

1. NJë natë korriku

 

Një natë korriku, një natë behari

Ç'e gdhiva jashtë, unë, mallpashuari

Dhe nuk qeshë vetëm, po isha me miken

Atë natë korriku: puth e puth ashiken.

 

Eh, se ç'natë korriku! Një natë me hënë

Ç't'ju tregoj ashiku? Me miken seç bëmë

Unë u ndeza zjarr si një furr kamine

Mikja mbushur mall, u "shkoq" si thërrime !

 

Shtrirë qemë tek fiku, për shtrojë një qilim

Atë natë korriku veç zjarr edhe tym!

Vitet ikën,,, ikën, por nata s'harrohet

Kujtimi nuk ikën, vjen edhe kujtohet.

 

Unë tani jam gjysh dhe ajo është gjyshe

Por pa si e qysh ( s'ka si ndodh ndryshe)

Si mund të harroj seç ndodhi tek fiku

Atë natë behari... atë natë korriku.

 

 

2. Rozeta

 

Si panjë që harbon prillit

Të pashë një ditë korriku

Të pashë dhe mua, bandillit,

Nga ti mëndja më iku.

 

Ma mori mëndjen syri

( Seç sy i madh, me bisht !)

Ai sy krejt më lëbyri

Më "hëngri" egërsisht.

 

Buzëqeshe për emrin kur të pyeta

(Buzqeshe, por unë gati "ngriva")

Më the: - Më quajnë Rozeta

( Dhe sytë m'i ngule shtiza)

 

The: - Jam nga Elbasani

Buza u hap si një gonxhe

Mëdysh m'u nda xhani

Për ty, moj bukuroshe!

 

Bashkë qemë vullnetarë

Në hekurdhën Elbasan-Krastë

Dhe zë i kujtoj me mall

Atë kohë të bukur ! Atë çast!

 

Qe korriku i vitit 1958

Kur ngrihej kjo hekurudhë

Një ditë, unë e ti, moj Rozetë,

U "vodhëm", u futëm në një udhë.

 

Një udhëzë që shpinte tek ullishta

Diku-diku në Godolesh *

Ah,sikur prapë atje të isha !

Të djeshmen, vallë mund ta kthesh?!

 

Se nuk doja,  nuk doja asgjë tjetër

Vetëm të kthehej ajo kohë

Sado që jam  tani i vjetër

Nga malli zë dhe regëtij "oh!"

 

Të gjej udhëzën nga u "vodha"

Atë ditë me të bukurën Rozetë

Nga vegimet krejt u lodha

Pse s'kthehesh, o viti 1958 ?!!!

 

 

3. Duket,duket dashuria

 

Duket,duket dashuria

Je tek duket: mu në sy !

Sado ardhur pleqëria

Por është si prushi nën hi.

 

Sytë mundohen që ta  fshehin

Por është mundim i kotë

Me shoshë s'e zë dot diellin

Dritë e diellit është e fortë.

 

Kështu ndodh me dashurinë

Kjo lexohet mu  në sy

Në tundon dhe pleqërinë,

Nuk ke faj... dhe jam me ty.

 

* Godolesh- fshat në Elbasan

 

Korrik 2009- 2013

 



(Vota: 0)

Komentoni
Komenti:


Gallery

Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare
Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!
Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit
Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx
Kozeta Zylo: Manhattani ndizet flakë për Çamërinë Martire nga Rrënjët Shqiptare dhe Diaspora