Agim Gashi: Lumin Rur e vizitova

Agim Gashi

 

Lumin Rur e vizitova

 

U ngrita heret këtë të diele

Me mundim jam përgatit,

Kam marrë rrugë për në Park të Rurit

Lumit Rur me i bë vizitë.

 

Me tri këmbë dalengadalë

Më dukej vetja si me u rrokullisë,

Nga gëzimi kur më pa

Nisi shpejt ai me më valërisë.

 

-O eja, eja o miku im,

Kam dëgjue sëmundja  t´ka rrokë,

Dhe e di që e ke t´vështirë

Por të lutëm mendjen n´kokë.

 

Disa zogj ma sollën lajmin

Që je shtri prapë në spital,

E po vuen me dhimbje t´forta

Me shumë derte sa një mal.

 

Kam çue zogjtë me të vizitue

Për çdo ditë e për çdo natë,

Po mos të isha lumë me ujë

Zemra do t´më digjej flakë.

 

E ke marrë shumë me siklet

Vuajtjet tua i ke shtue,

Të gjitha plagët e atdheut

Askush vetë s’mund me i shërue.

 

-O Rur i dashur miku i vetmisë

Edhe unë të kam kujtue,

Mos t´kanë sha e ofendue

Apo bërllog shumë në ty kanë gjue.

 

Ata zogj që i dërgoje

I kam pa n´dritaren time,

Por s’mund të ngrihesha t´fala me t´çue

Sa shumë digjej zemra ime.

 

Kur më pa se shumë shtrëngohesha

Dhimbjet n´shpirt po më mundojnë,

Sa me t´shpejti i ngriti valët

Ato dhimbjet t´mi pushojnë.

 

Bën durim o miku i Arbërisë

Sa shumë miq për ty po luten,

Të gjithë kanë frikë për sëmundjen tënde

E në brenga me mue po futen.

 

Kam me i lutë zogjtë e malit

Të gjithë engjëjve me u tregue,

Me ia bë një lutje Zotit

Sa më shpejt me të shërue.

 

Kur të dalësh nga spitali

Sa shumë njerëz kanë me u gëzue,

Ke me ardhë pranë brigjeve t´mija

Një këngë t´bukur me ua këndue.

 

Ik e shko tash n´kasollën tënde

Merr ilaçet, pusho dhimbjen,

Se shumë shepjt unë me miqët tu

Kemë me ta festue edhe ditëlindjen.

 

Qesha pak, më vinte mirë,

Porse shpresat shumë janë thye,

Më mundojnë këto dhimbje t´mia

Zemren donë me ma shkye.

 

-Lamtumirë o Rur i dashur,

Po shpresoj prapë të të vi,

Me t´gjitha rrobat veshur n´trup

N´thellsi tënden kam me hy.

 

Kam me ndej në zemrën tënde

Se të kam ma t´mirin mik,

Fjalët tua dhe mundi yt

Për mua janë shpresë e dritë.

 

Mora rrugen dhe u ktheva

Me e qitë vizitën në letër,

Për nënën time e për miqtë

Po e lëshoj t´fluturon në eter!

 

11.03.12- Düren, brigjet e lumit Rur