Poezi rumune - Liviu Vi?an

Poezi rumune

 

Liviu Vi?an

 

 

KËNGË KUSHTRIMI

(Cântec de alarm?)

 

Kërcëllen porta

Qeni po leh

Kazani me raki llokoçit

Aroma përplaset në bakër

Porsi një gjuhë

E trembur

E kambanës

 

APELI I MBRËMJES

(Apelul de sear?)

 

Nuk numërojmë me insistencë

Njëri-tjetrin

Derisa

Nuk na arrijnë

Gishtërinjtë e duarve

Dhe nuk e dimë saktësisht

Nëse të pranishmit

Kanë dezertuar në mendimin

E dashamirëve

Apo nëse disi

Të shkuarit në panteon

I kanë harruar faktikisht

Hijet në formacion

 

 

VARGJE PËR ZANËN ME VERË TË KUQE

(Versuri scrise zânei cu vin ro?u)

 

Ngjyra e zezë të bie si një arradhë

Bora e qengjave t’është qepur me qime

Je një poemë në negativin e bardhë

Që t’i përfshin kofshët për vetullën time

Hapin prej engjëlli ta vjel nga vesa

Që lind në muguj verë nga trungu

Goja shkëputet nga puthja e cungu

Lutje e hidhur si Atol Murubesa

 

Vërtitesh në teshat e ëndjes

Në kaosin e krijimit të botës në fillim

Dëbora djeg nën kordhelet e këmbës

Dhe bishti i cigares mbi qylim

 

Më verbëron mua ngjyra e çuditshme

Që ta ndan trupin nga ndjenja e shijshme

 

KALIGRAF NË OBORRIN E VJETËR

(Caligraf de curte veche)

 

Nga dhomat e zemrës sime

Do bëja katër kuti të bukurisë

Të zhys me rradhë në gojën e tyre

Shelgjet nga pendat e lahurisë.

 

Dhe në pergamentin që është

Pëlhurë e shpirtit dhe pjatë

Nga tingulli i heshtur

Do ta latoja një germë të artë

 

Do të të shkruaja me leukocitë

Fjalë të pahasura në letër

Që e zbusin tehun në veshin

E një kaligrafi nga oborri i vjetër.

 

KËNGË PËR HUMBJE VERE

(Cântec de pierde var?)

 

Hello, e dashura ime e zeshktë

Me pulpa të ëmbla si çokolladë

Të prek stuhia në Bermude

Duke ndjerë erën e tulit të mjaltë.

 

Hello, është vera si në përrallë

Me ëndrra deri në orgazmë

Me lëngje e ngjarje pikante

Poste vakante me amante!*

 

Bukuroshja më mban në lesë

O je jevgjite, o je princesë

Betohem mbi kokrra e vera

Se nuk kam të dashura tjera!

 

Është verë e gjatë zonjushe

Përmes bluzës thimthat të duken

Merri poemat e mia nën sqetull

Dhe eja me to në tregun e vjetër!

______

*amanta-dashnore

 

(Shqipëroi: Baki Ymeri)

 

BOX

Liviu Vi?an s-a n?scut la Balote?ti, jude?ul Ilfov, la 18 octombrie 1953. A absolvit Liceul Teoretic din Buftea, apoi ?coala postliceal? de biblioteconomie „D. Marinescu“ din Bucure?ti (1975) ?i ?coala Militar? de Ofi?eri Activi „N. B?lcescu“ din Sibiu. Este licen?iat al Facult??ii de Jurnalism ?i al Facult??ii de Filosofie-Istorie a Universit??ii Bucure?ti. Debuteaz? de timpuriu, in 1971, cu volumul Prim?vara unui timp, culegere de versuri ale elevilor. Dup? 1980 devine redactor al publica?iilor militare „Inainte (1980–1981), „La datorie (1981–1985), pentru ca, dup? 1985, s? lucreze la revista lunar? Via?a Armatei, publica?ie al c?rui redactor-?ef devine pentru o scurt? perioad? (2000–2001). Atat înainte, cat ?i dup? 1989, numele lui Liviu Vi?an apare frecvent în presa literar?, in special Luceaf?rul ?i Slast, precum ?i alte publica?ii ale Uniunii Scriitorilor. Bibliografie liric?: Existen?a iubirii, Editura Militar?, 1988. Numele focului. 101 poeme de dragoste, Ed. Militar?, 1997, Licen?ioase (dou? edi?ii, Ed. Tritonic, 2008) ?i Sentiment latin/ Sentimento latino. Antologie bilingv? (Ed. Scriitorilor Militari, 2009). Bibliografia poetului poate fi completat? ?i cu o serie bogat ilustrat? de Inedite, oferite generos prietenilor ?i confra?ilor literari. Versurile sale au fost puse pe muzic?, circuland pe unde scurte, dar ?i in cluburi sau la petreceri private. Este un poet din specia rar? a oamenilor genero?i ce reu?esc rara performan?? de a avea numai prieteni (literari). Militar de carier?, bibliotecar prin voca?ie, director general adjunct al Bibliotecii Militare Na?ionale ?i pre?edintele al Societ??ii Scriitorilor Militari. Microbist pasionat, Liviu Vi?an a girat ?i condus numeroase reviste efemere, toate gravitand in jurul publica?iei Steaua Magazin, secondat de neobositul scriitor „tazl?oan Tic? Ardeleanu. Colonel in rezerv?, mare?alul Vi?an poart? epole?ii lipi?i de suflet, etaland bun in?el?tor chip al boemei, in buna tradi?ie a liricii bucure?tene.