Poezi nga Neki Lulaj

Neki Lulaj

 

 

MURET E FJALËS

 

Fjalës një herë

Ia numërova muret

Ia numërova shkronjat

Ia numërova faqet

Ia qëndisa fytyrën -

Pasqyrë e bardhë

Në petalet e manushaqes.

 

Në muret e fjalës

Vjerra legjenda

Thurra mite

Qëndisa metafora

I mbulova mirë

Me zjarrin e zemrës

Me prushin e jetës

Që mos t’i ngrijë koha.

 

Engjëlli i fshehur

Në zemër

Të murit e murit

Më pëshpëriti:

Numëroja shekujt

Pa rrudha

Muret e fjalës shkëlqenin

Si ari i praruar

I Arbërisë

Në flakën e Diellit

Gavruar.

 

Fjalës

Ia gjurmova themelet

Arkeologjia më tha ilirisht

Janë te thella muret

Bota e qielli dhe

Globi me huqet e veta

Prehet mbi ta

Duke e pritur ardhmërinë.

 

Mbi muret e fjalës

Në zenit vallëzojnë

Engjëjt me emrat

Besë

E Nderë

Dhe Shpresë

E Dashuri

 

Kodi i Gjergj Kastriotit

Hymni i Flamurit

Lutja e Nënës Terezë

Testamenti i Rugovës

Për Pavarësinë e Kosovës

Ishin muret e fjalëve

Të prarura

Me bekimin e Zotit.

 

 

HEJ TI

 

Mos ma kafsho

Gjoksin

Se nga mënia

Porsi një vullkan

Shpërthen dashuria.

 

Mos ma plagos

Diellin

Se më nuk duron

Zotërat e tij

Bëjnë erozion.

 

Mos ma ndalo

Pranverën

Se gjelbrimi i vonuar

Di t´jua mallkojë

Cynamin shkatërrues.

 

Mos ma prek

Kurorën e Ylberit

Se hynjnitë hidhërohën

Për t’i dërguar

Shpirtërat e zi në skëterrë.

 

 

MALLI

 

Malli e shtrydhi zemrën

E Doruntinës

Reth e rreth e praruar

Në ari

Helm i kullonin ndjenjat

Vashës

Morenë pa e parë.

 

I luti engjëjt natë/për/natë

E ditë/për/ditë

T´ia falin

Flatrat e arta

Që të kthehet në More

Në prehërin e etërve

Në trojet e zjarrta.

 

Malli

Eh mall i përmalluar

Prrush i pashuar

Për një fjalë e besë

Të dhënë

Deti i bekuar

E shtjerr mallkimin

E thatësisë

Hap rrugët e shpëtimit

Të dashurisë.

 

Besa shpërthen qelitë

E burgut

Konstandini gjallë

E mban fjalën e dhënë

Duke e prurë Doruntinën

E vërtetë

Një befasi e bukur

Që mrekullirat

Na i dhuroi në jetë.