Përparim Hysi: Vargje nga albumi i një poeti

Vargje nga albumi i një poeti

 

Nga  Përparim Hysi

 

Ndershmëria dhe pandershmëria

 

Ndershmëria... u bë si pjesë e pamoralshme

Në tollovinë e madhe të këtij tranzicioni

Pandershmëria bën kapërdisjen e madhe

Dhe ndershmërinë lufton me mjete inkuizicioni.

 

Me gisht shënohet kush është i ndershëm

Fanfarat bien...daullet grisen dhe lëvdojnë pandershmërinë.

I ndershmi quhet i"plogët ( ka "moral të kahershëm?!")

Dhe pandershmëria ckërmitet dhe bën shesh Shqipërinë.

 

Për vete

 

Unë qenkam si nusja?! Bëj "kulaç" të shtrëmbër

Çdo gjë që nuk vete;veç për shkakun tim!!!

Epo,pse ta zgjasim?Paskam qenë veç shëmër

T'u harruan të mirat:plas,o Përparim!

 

Fati dhe fatkeqësia

 

Fati,- thonë,- që ka veç këmbë

Fatkeqësia paska krahë

Ndaj dhe fati më ka lënë

Fatkeqësia...hiç s'm'u nda.

 

E  ç'm'u desh mua kurbeti?

Doja arën me tre qe

Fatkeqësia ja:më gjeti!

A ka thana në shëndre?

 

Jam apo nuk  jam i lirë?

 

I lirë jam,por i lirë s'jam

Shpirtin tim në kallo kam

Jam i lirë,se s'jam prangosur

Porse shpirtin kam burgosur.

 

E si qenkam unë i lirë

Kur unë shpirtin kam të ndryrë

S'bëj tungjat me njeri

Sikur robë nuk ka  asnji.

 

Rrri i vetëm si një murg

Njeri tjetër s'ka në rrugë

Gjallë jam se marr frymë

Porse shpirtin kam me dryn.

 

Jam i lirë... a s'jam i lirë

E gjykoni vet më mirë

Në kurbetin-hidhësirë

 

Pashë erën

 

E pashë erën që vraponte

Si ta ndjek njeri me shkop

Zëmrën time peshë e çonte

Dua të iki me të tok.

 

Pashë që kaloi oqeanin

As që pyeti për pengesë

Ah,moj erë,të paça fatin!

Të jem erë,nuk  kam pendesë.

 

Çast përmallimi

 

Sa ta mora kokën ta mbështeta në gjoks

Ndjeva një blegërimë siç bën shqerrka

Buzët e mia mbi tëndet zë i "kullos"

Dhe m'u duk sikur hëngra sheqerka.

 

Thonë

 

Thonë këngët popullore janë krijime që nuk vdesin

Ndaj dhe mbetin në kujtesë dhe lezetin hiç s'e tresin

S'ka poet që të këndojë aq bukur siç këndon populli

Kënga shkon gojë më gojë dhe jeton sa jeton globi.

 

Autografi

 

Më kërkove autograf.Dhe ta dhashë

Ti më the:-Pse vetëm kaq?

Mos më kujton  tuaf gjëkafshë

Që më provokon  hapur  aq?

 

Sa mbarova autografin

"Diçka" shtova edhe pak

Se,ende,unë nuk bëj tuafin

Ta marrç vesh,o moj zambak.

 

Mbi të bardhin gjirin tënd

 

Mbi të bardhin gjirin tënd

Tak vendosa kokën time

Sa e sjell këtë çast në mënd

Seç regëtin  kjo zëmra ime.

 

Në të mëngjër a në të djathtë

Atë gji pata jastëk

Dhe tani më zënë djajtë

Ah,atë gji:ma kënd,ma kënd.

 

Plagjiati

 

Hiqej krijues dhe qe vjedhës i rëndomtë

Qëmtonte ku mundej dhe "huazonte" me marifet

Si gufosej kur të mbante "lexioon?!"

Thuaj se Zeusi kish zbritur nga retë?!

 

Sa kënaqësi kish kur "ligjëronte"

Merrte poza zonjash para pasqyrash

Sfumonte,pozonte dhe"kontrollonte"

(Të gjitha i bënte për"shkak" detyrash?!)

 

Ishte i  rëndë plagjiati..."i lodhur nga studimet?!"

Koha?...Po  ku i del?E shtrenjtë-flori.

Veç ta shohëhs,kur jep"përfundimet?!"

Sa "emocional!"...i "shkreti" ai!

 

Një ditë vendosi që të bëhej shkrimtar

(sa mendime që i vërtiteshin në kokë?!!!)

Gjeti një tregim të viteve '30-të;atë ka"ripunuar?!!!"

E kuptoi dikush dhe seç i ra mbi kokë!!!

 

Koka iu "fal" dhe mënd u gremis

E pritëm...po nuk erdhi më për leksion

More,ç'u bë?Ku u "arratis"?

( I është futur politikës"plagjiati" demon)

 

Ka gjetur tamam fushën e tij

Se në politikë,dihet:-S'ka moral!

Plagjiati kaq gjë mirë e di

Dhe atje e shoh:kur fryn e shfryn si djall.

 

Dëshirë

 

Që më iku djalëria,e them hapur:-S'm'u bë vonë

Pas erdhi burrëria që dhe malet i rrëzon

Burrëria mos më ikë,sa të jem e të marrë frymë

Se vjen mikja dhe kam"frikë",mos më "mbesë në provim?!"

 

Testament

 

Pleqëria po më vjen;m'i hedh çapat tinëzisht

Që mos vij,nuk i them;një kërkesë i kam Perëndisë:

Le të vijë,mirëse të vijë;le të rrijë sa ka caktuar

Ai lartë që poshtë shikon,por të jem me këmbë e duar

 

Pa të kem mëndje në kokë dhe të shikoj nga sytë

Se,për ndryshe,hapu gropë!S'dua të rroj qoft dhe një ditë!

Ja e bëra testamentin;testamentin tim të jetës

Zotit ia kam dhënë dorëzim(Ky t'ia përciell vdekjes)

 

2001-      2011

 

__________

 

Ja,u ngjallë Ali Asllani!

 

(jubilare për "Nderi i Kombit")

 

Ja:u ngjallë Ali Asllani! Ja tek vjen pas kaq dekada

Ja u ngjallë Kapedani sikur vjen që nga balada

Po nis këngën e urimit tek i japin"Nderi i  Kombit"

Vet s'mbahem prejj gëzimit(haka seç i shkoi të Zotit)

 

Kush e lexoi poezinë,kush,or kush,dhe nuk e deshi

Kush këndoi për dashurinë,kush  me vargje nuk qeshi

Qeshi ,ngopur kënaqësisë,sepse vargu qe si mjaltë

I këndoi aq  dashurisë,sa askush nuk thotë dot mjaft.

 

Vargjet bukur i qendisi dhe kushdo mbet i mahntur

Dukej i këndonte shpirti edhe zëmra  e tij  e ndritur

Dhe këndoi dashurisht si ai dhe veç Lasgushi

Der në fund të pleqërisë,vargjeëmbël plot na mbushi.

 

Sikur ja e kam përpara dhe përkulem,bie në gjunjë

Se më shfaqet"Hanko Halla"që me gjuhë "pret kërcunj"

Pa më shfaqet dhe një çupëz,pa më shfaqet një manare

Efendiu e pi në kupëz,tek i këndon si me dyare!

 

Çfarë të them për Efendinë,që firmos Ali Asllan

Herë më ngjet me Saadinë,herë me Ohmar Khajam!

Sa i bukur qe me vargje,pushtetar na qe Zotëri!

Dihet mirë në"çdo lagje",i thërrisnin Efendi! *

 

Efendi qe  në jetë;si poet qe "Efendi!"

Vargu mjaltë e sherbet dhe kullon veç dashuri.

Pas të vrëjturit,ja u kthiell:-Ja,u ngjallë Ali Asllani!

Prsidenti dekret nxjerr:brohoras nga larg nga malli.

 

* kështu është thirrur nga bashkëkohësit.

 

16 nëntor 2011

 

_________

 

Nëpër xhepat e kujtesës

 

Gjyshja

 

"Evlati i evlatit,mjalti i mjaltit"

Populli

 

Mos kujtoni se është ngjarje e stisur

Por ka ndodhur,dikur,ka ca kohë

Asnjëherë nga mëndja s'më është shqitur

Më ka mbetur në kujtesë dhe me të po ju njoh.

 

Gjyshes i vdiq nipi;i vogël:katër vjeç

Që e kish rritur vet(se e ëma e la jetim)

Ia rrëmbeu vdekja si zhgaba një shpezë

Dhe zëmra e gjyshes-det me pikëllimë.

 

I perëndoi sytë ky njomëzak i mjerë

Kur dielli u zhyt në perëndim

GJyshja vendosi:-Me foshnjën do"flerë"

Ta mbaj në krahët e saj gjer në agim.

 

Dhe natën e kobshme ndodhi hataja

Nipin e mori,e mbështolli në gji

Piu kupën e helmit për nipin e saja

Mëngjesi i gjeti të vdekur të dy!!!

 

E fali shpirtin (a s'qe dyfish nënë?!)

E donte të nipin më shumë se sa jetën

Më thoni tani a nuk është kjo gjëmë

Më tragjike se sa Romeu me Zhulietën?!

 

Kjo ngjarje  tragjike bëri bujë në qytet   *

(nuk është e stisur;parë me sytë e mi)

S'u shkruajt atëherë gjë në gazetë

(sos s'e dha jetën për"nënën parti?!!!"

 

Po unë për gjyshërit dhe gjyshet i sjell këto vargje

Ta dinë më të rinjtë:  që i duam me përjetësi

Dhe në  i nëpërkëmbim pa turp në faqe

C'bëjmë,do  ua bëjnë në pleqëri.

 

*ka   ndodhur në Vlorë në vitet' 60-të.

 

"Emigranti"

 

Ai erdhi si i arratisur nga Kosova

Në vitet '60-të,në Shqipërinë amë.

Sado që thoshte:-Jam nga Kosova!

Zyrtarisht i thoshin:-Je emigrant!

 

Një ditë aq u nxeh,sa zuri protestoi:

-Si qenkam,- thoshte,- unë emigrantt?!

Iu ankrrua operativit:-Do të denoncoj

Unë jam në atdhe.Si qenkam emigrant?!!!

 

Dhe,siç dhe pritej,një ditë e  arrestuan

(E ka dërguar Titua apo Rankovici)

Pastaj drejt e në gjyq  e cuan

-Agjitacion e propagandë(një akuzë hici)

 

-Ky,- thanë,- lavdëron jetën atje

(Ndryshonka ajo si dita me natën)

Ashiqare që bën "propagandë",de)

Dhe tak  i vunë dhe prangat.

 

Pastaj"uratën" ia dha gjykata

(në emër të popullit,sigurisht)

7-vjet atje në apsana

Ky"emigrant" i "dyshimtë".

 

Rrugaci

 

Qe rrugac,por ja që vuri pasuri

Me drogë,me femra e të tjera,kushedi?

Pastaj,për të patur pak nam

Sa hap sytë,e bleu një dyqan

 

Pak me"bërryla" sic tregon ai

Më tej,shkoi e "bleu" një pulari

Pa ndryshoi dhe veshjen;flokët,patjetër

Hajde dhe njihe rrugacin e vjetër.

 

I hipi në kokë:donte karrierë.

Miqësi,fët-fët zuri me një lider.

Ia mbushi xhepin plot këtij lideri

U bë drejtues i një"dikasteri"

 

Diplomën e bleu në tregun e zi

(se as shkollë të mesme nuk  kishte ai)

Për  gjuhë të huaj,ai qe esnaf

Greqisht e italisht:rrap e përtaf!

 

Oreksi i hipi: u bë deputet

Përtyp cam-cakiz në parlament.

Një ditë guxoi dhe  si deputet foli

Por,për çudi,goja keq i "rrodhi"

 

Shau sa deshi,deri dhe nga nëna

Me këmbët e tij,i shkreti,ra brënda.

Por mos kujtoni se gjë e gjeti

Si mund të bëj pa të,parlamenti?

 

Liderit s'i ndahet;xhepin ia mbush plot

Dhe në parlament ia kalon mbroth.

 

Paradokse drejtësie

 

Doli nga kinemaja një adoloshent

Dhe afër kinemasë pa një bicikletë.

I kërceu bicikletës  hop përmbi

Dhe frymën me të e mbajti në shtëpi.

 

E zunë adoloshentin që mori bicikletën

6-muaj burg;drejtësia mbron të drejtën!

 

Një vrasës shkoi e plagosi dy vetë

E arestuan se bëri  krim

Drejtësia vendosi:-Të plagosurit e kishin"fajin"vet

Ky,"paqësori" ,kuptohet:u shpall "vikitim!!!"

 

Një tjetër e zunë me municion

(kontrolluan:plot një makinë)

Më tej policia e vazhdoi aksion

Shkuan dhe i kontrolluan dhe shtëpinë.

 

Gazermë armatimi:-Sa furnizohej një fshat!

E liruan.... ia kanë futur "fshehurazi"... për inat!!!!

 

Iksi kish vjedhur raketat tokë-tokë

(aha,- thashë,- ky do ta paguaj me kokë!!!)

I dhanë vetëm"arrest në shtëpi"

Shkojnë e ruajnë me polici

Kur e bëri,ka qenë"kërthi"

 

Drejtësi.....................oi,oi...

 

 

Dëshmorëve

 

Gjaku juaj është ende valë

Se ju ratë për një ideal

Ratë për nënën SHqipëri

E dhatë jetën për liri.

 

Por me gjakun tuaj të pastër

Bëjnë pazare ca bastardër

Jo me drapër e çekan

Jo me yllin partizan.

 

Dhe me gjakun bëjnë pazare

Ca njerëz pa ideale

Po ju jini ballë i vëndit

S'ka c'i bën era shkëmbit.

 

S'ka c'i bën vesa betonit

Jini krenaria e Kombit

Dhe në zëmra mbetni gjallë

Gjaku juaj gjithmonë i valë.

 

* botohen për herë të parë

 

2001-2011