Poezi nga Arsila Cina

Arsila Cina  ka lindur me 28 01 1994 ne qytetin e Pogradecit…Vazhdon shkollen e mesme ne po kete qytet…

 

 

Fjala

 

Leviz buzet lehtesisht

e shprehin shume gjera

njekohesisht!

Dhe çdo fjalez

e bashkuar nxjerr

ngjyrimin ne çdo çast!

Dhe shprehia embelsisht

butesisht ,e qetesisht

perseritet gjithandej

per çdo fjale bukurie,merzie a dashurie

Dhe çdo fjale buron nga shpirti..

A i amshueshmi shpirti im

qe buron me mjera ndjenja njekohesisht

Se çdo fjale del nga goja se çdo fjale

here lendon

por me e bukur nga te gjitha eshte se fjale ne shpirt banon!

Por se çdo gje fillon kur ti flet

dhe shpesh here lendon dhe pa te drejte

Se me mire eshte te presesh se sa te akuzosh

tjetrin patakt e te thuash se shume gjera i meriton me pak

Po do doja te te thoja qe te parafrazoja

Keshtu:

Se kur flet me mua ose me ndonje tjeter keshtu

Dije se nje minus te madh e ke marre dhe pa

fjale do te mbetesh

se fjala ben gabim kur lendohesh

SHPIRTI IM...

 

 

Dallga

 

Dallga dhe rera

Perplaset dallga lehtesisht

ne reren e brishte

sikur do ta gervishte ,

a te gedhende ndonje fjale

ndonje veper ,ndonje kale

Dhe shkumba me hijeshi kalon mbi reren

plot dinakeri

po s'ka si te shpetoje e shkreta

furishem e tret dhe e ben per vete.

Dhe dallga lozonjare ,hileqare

Perplaset serisht ,lehtesisht

ne reren e brishte

qe vazhdon ta gervishte,gervishte.....gervishte

 

 

TROKITJE

 

Ding - dang trokitën

Mesnata thashe dhe dola

veshtrova

irnosur, inatosur

bisedë hijezezë

e ores me veten me krijoi modesten

 

Modeste...Kryqezuar

me sekondat

minutat ,oret!!

Eh e shkreta flet me vete dhe leviz

Papushim pa...pushim tik - tak, tik - tak, tik - tak

E une e shoqeroj e ndihmoj te gjeje

ate ... ate...

ke??

ke? Ate!!

dhe ate e gjeti mes sekondash, minutash, oresh ... tik - ai - tak, tik - ajo - tak...

 

 

Je ti!!!!

 

Trendafili i thare la nje kujtim

mbi tavoline,nje xham i thyer magji!

Nje pjate druri gjysem e gervishtur

Trishtim!

Embelsisht rrembej une letren qe me mallengjim e shkrove ti....

Magjishem,furishem ate mengjes...

Ti je nje galaktike e larget ...e ndare nga rruga e qumeshtit

Je nje yll,nje konstelacion i etur per pranine e tokes..

Je mjerimi i zemres qe kerkon pak dashuri

Je ti!!

Je ti deshira e paharruar dhe e zbukuruar

me optimizem ...Je ti!

Je ti ajo nate e gjate e ftohte

kur te dy sebashku

udhetuam.....

Je ti!!

Je ti qe harrove premtimin dhe trendafilin e thare

e harrove ..Je ti!!

Je ti nje ere e ftohte veriore..Je ti!

Je ti drita e fshehur poshte te errtes qe shndriste sa per te thene jam ketu

Je ti!!

Je ti nje mjegullne mes te diellit

e duhura per te krijuar magji

Je ti!!

Je ti nje ajsberg qe shkaterroi Titanikun,qe shkaterroi qindra jete

njerezish qe mbeti ne histori..

Je ti!!

JE TI QE LE HAPESIRA BOSHE POR QE JE NJE DOMOSDOSHMERI ..

Je ti!!!Une e di!

 

 

Veshtroj

 

Veshtroj teksa nata

bie embelsisht dhe

yjet numeroj me gisht..

Notoj magjishem e plot

gezim ne nje mendim.

Ndriçuar nje çast shfaqem

dhe zhdukem dhe plakem...

Ne pasqyre veten shoh

dhe jam e re serish

Fytyra ime e paster dhe e brishte

renqethet ne kujtime

Papritmas qetesisht leviz dhe hiri furgullon

Notoj ne enderrime dhe paspak hesht dhe veshtroj nje yll

qe bie dhe me zjarr me tha:

"TI JE AJO QE PO KERKOJA "

Hetova gjate fjalen e tij

dhe kur u shua e kuptova

se ishte mesazhi qe kurre s'u harrua!!

 

 

Fjongoja

 

Butesisht lidha nje fjongo ne floket e saj

fjongo te arte te mrekullueshme,

Dhe fjongoja lehtesisht rreshqiti

Dy syte e magjishem blu

lekura e bute ngjyre gruri

floket e arte dhe te dredhur,

tregojne brishtesi

Zonjushe,zonjushe therret dikush

Nje kavalieri nje çun i thjeshte

therret magjishem kete princeshe

Ajo kthejet lehtesisht buzeqesh dhe sheh

Se fjongoja prej flokeve te saj kish rene

dhe kavalieri deshironte t'ja jepte

Dy syte blu takuan dy sy te gjelber ne kaf

dhe harruan fjongon

Fjongoja u be simbol ,simbol i dashurise se dy bukurosheve

Qe linden nje dashuri te re

nga nje fjongo qe kish rene perdhe..

 

 

Kush jam unë?

 

Kush jam unë, Kush jam unë?

pyes veten shpesh

Mos ndoshta jam nje mjegull

që vjen ta vizitoje kete mëngjes?

Mos ndoshta jam dielli qe vjen e ngrohë

këtë Tokë?

A jam une një e vetme,

po kush jam vallë?

mos ndoshta jam fara që tokën time po

kerkoj

mos ndoshta jam bora qe qytetin zbardhellon?

Oh, jam agimi, perendimi jam

dielli që vetë do ta dije...

Jam mjegull dhe drite qe shpesh here te vizitoj

Ndoshta as vete se di kush jam

ndoshta kam humbur dimension ,ndoshta po kerkoj

une lëndinen që te mbillem e te lulezoj.