Dy poezi nga Neki Lulaj

Neki Lulaj

SALIH ÇEKAJ BUKURIJA E VENDLINDJËS

Sa me duhën sonte mua shkronjat,

që ti rradhisë do vargje patjetër

ti shkruaj bukuritë e vendlindjës time,

për gjeneratat që vijnë, të ngelën në letër.

Një këngë qunash na vjen atje nga buzë lumi….!

e një tufë zogjësh na fluturojnë mbi kokë,

Dallëndyshet nën strehën e mullirit të vjetër,

thurin çerdhet dhe vejnë kurorë.

Një burim që rrjedhë pa nda,

i shuan etjën çdo kalimtari,

Heroi i Kosovës martire,

përshendetje prej atdhetari.

Në oborrin e mullirit shekullor,

një hero benë gjithëmonë roje,

intelektuali Salih Çekaj,trimi i Kosharës,

është shëndrruar në Përmendore.

Broliqi, Deçani,Kosharja dhe terë Kosova,

kanë rrespekt për këtë intelektual vizionar

që së bashku me luftëtaret e Lirisë

bashkuan kufirin shqiptaro-shqiptar.

S´do të harrohet kurrë heroizmi i ti,,

i lumi ai në Përmendore,

Ai ka vetëm një datë të lindjës,

kurrë s`do të vdes ai mbi këto troje.

NJË HESHTJE MEMECE

Folëm mbrëmë ne gjatë,çka nuk folëm,

dikur vonë na mujti heshtja,

u turbullua qielli dhe deti,

u fry Buna mbi fusha ra vesa.

Në mëngjes u zbardhë natyra,

ty s`të gjeti,këtu si herave të tjera,

të kërkova deri sa ra muzgu

s´di kah ike as ku u trete……?

Çka i le peng jetës time,

që ta ruaj si këta dy sy,

një plagë në zemër që kurrë s´do t´më mbyllet,

se di ti këtë a e di…….?

Unë nuk do të fluturoi kurrë mbi gjithësi,

që ta zë flakën me dorë,

nuk do të bëhëm as roje e yjeve…

zemrën tande s`dua ta takoi.