Dibran Demaku
I BUZËQESHUR NË LAPIDAR
(Abaz Kurumelit i rënë
për liri si bashkëluftëtar i Azem Bejtes)
Azemit i kishte dhënë besë
mendjen nuk e ndante në pjesë
rrezatonte si dielli në m?ngjes
armikut nuk i kërkonte ndjesë.
I rrëmbyer si uji në lumë
i pakapshëm si ëndrra në gjumë
këngën epike e donte shumë
atdhetar i lindur nga një brumë.
Zemrën të ndezur zjarr
armikut i bënte varr
në mëngjesin e agimit të bardhë
i buzëqeshur në lapidar.
NË BUZË JU SHKRI GËZIMI
(Selman Demajt i rënë për liri
në luftën e dytë botërore)
Me abetare të fshehur në gji
tek marrëshonte nëpër brigje
si lumë i pandalur në shtigje
ruante emrin e një grigje.
Dielli i ndrinte në sy
tek ëndërronte për mua,për ty
hapin e maste me yje
një këngë ushtonte në pyje.
Zemër-zjarr ishte trimi
në prak të një agimi
nga pushkë e mallkuar doli tymi
në buzë ju shkri gëzimi.
LULËKUQE E MBIRË NË ZEMËR
(Hanë Demakut rënë
për liri në luftën e dytë botërore)
Dimri po ngrinte gjithkund
shkurti e ndiqte janarin
trimat e mbronin nderin
të ndezur mbanin fanarin.
LokeMadhja gjithnjë zgjuar
si Shqiponjë po këndonte
lirinë e bardhë ëndërronte
diellin e dritën gjakonte.
Nëpër natë të errët-pis
në shtigje lufte u nis
lirinë për ta qëndisë
në brigje të Abrisë.
Në agim të një epoke
ti nuk je thjeshtë veç emër
Nënë e Madhe-NënëLoke
Lulëkuqe e mbirë në zemër.
I DHE KRAH SHQIPONJËS
(Nazmi Demakut i rënë në luftën
e fundit për lirinë e Kosovës)
Ti nuk kishe si të veproje ndryshe
një ëndërr të ndriste në sy
një rrugë e babait,xhaxhait e Gjyshës
do të merrte një ditë dhe ty.
Gjyshja për këtë tokë kishte dhënë jetën
xhaxhai kishte gjakuar për një dritë
babai gjithnjë mbëltonte të vërtetën
për nderë të burrit e për traditë.
Për tokën e shenjtë të Kosovës
kishe dhënë një besë të burrit
me rënje i dhe krah Shqiponjës
me gjakun tënd-ngjyrë flamurit.