Rexhep Kasumaj
Intermexo mërzie!
1.
Në funddhomën pa ballkon
s’është më bredh i vitit të ri
që kreshpëronte flatrash përpjetë
i dehur në kreni
nga bukuri e shpresave tona
varë mbi gjerdanët
mbi dritëzat farfuritëse
mbi fletë
peng mbetur i të vjemit mot
tek sosi përjetë.
2.
E tani, ja, krahëlëshuar teposhtë
tërhiqet lëvarë në trishtim
tok me ëndrrat, lutjet ëngjëllore
që klithin për shpëtim
nga gjethnajë e tij therëse
por coptohen keq
kutizash dëshirake të stolisë
dhe dëshpërueshëm bien
e sërish kthehen
në vendlindjen e mërzisë…
Berlin, mesdimër, 2010
Magji e lotit
1.
Pa lotin,
E vrarë do ish jeta, e shkretë
Në ngjizje të bukurisë
Një trung krejt i tharë
Pa rrëfanë
E fletë.
2.
Ç’është ai lëng i shpifur
Tek, thonë,
Tej botës shtyn ngjim
Trena, anije, avionë
Jo, është loti që i nis a pret
Udhë, dashuri e trishtim.
3.
Si do qanin stacionet, aeroportet
Pa lotin e ndarjes?,
Të dielat e pritjes ç’do thoshin
E parmakë dritaresh në vetmi
Kuisje e pikëlluar erës
A muzgjet me shi?.
4.
Lulet si do çelnin
E zogjtë e përmalljes
Kush do i ftonte
Të ktheheshin sërish në prill?,
Pa lotin do jepte shpirt dhe vdekja
E s’do mbetej veç një trill!
Berlin, verë 2009
Rabin i penduar!
Lutja, thotë mësim i mirë biblik
Shenjëtorja, na qenkësh çlirim
Se me Hyun rrezja prushërohet
E dorën ai zgjat për ngushëllim
Dhe lutet përulshëm ditë e natë
Fqinji im i heshtur dorëhollë
Nga tempulli në tempull ai vete
I krrusur e shpesh me kollë
Tani tek mesvjeshtë argjendon
Rabinin kujtoj të vjetër me lot
Që i ngujuar në fatin e keq, tha
Unë nuk lutem më kurrë, o Zot!
Berlin, mesverë 2009
Revoltë
Zogjtë kishin braktisur
Zejen e vjetër
Qëmoti në grevë ish
Telefon i bezdisë
E postë provinciale një jetë vononte
Njatij moti besëprerës
Me hirin e shterrëzisë
Ah ,Hermes të ri magjie
SmS aherë të kish
Me ngut engjëjsh të flatronte
Nëpër erë e shqotë
Dhe me të fundmen frymë
Shenjën të jepte
Ndal: unë kam ende lot!
Berlin, verë, 2008
https://www.zemrashqiptare.net/