Faleminderit
Halit Bogaj: Adem Mikullofci
E hene, 21.12.2009, 08:55 PM
ADEM MIKULLOFCI
Nga Halit Bogaj
Krahas shumë aktorëve të shquar kosovarë një vend i madh nderi i përket edhe Adem Mikullofcit me emrin e të cilit është e lidhur një perudhë e gjatë kohore. Që nga hera e pare kur u paraqit në skenë, Adem Mikllofci tregonte se vërtet iste një aktor perspektiv i cili do të krijonte role shumë të fuqishme teatrore dhe filmore.Ai na fascinon vetëm kur e shikojmë , e mos të flasim kur fillon të aktrojë.Emri i tij është bërë sinonim shumëveçar i humorit tonë origjinal i cili e mbajti përherë flamurin e tij të pamposhtur në këtë lloj të artit kulturor.Se sa ishte dhe është origjinal dhe i pakapërcyer Adem Mikullofci, tregojnë të gjitha veprat e tij teatrore dhe filmore të cilat e begatuan jetën tonë kulturore deri në nivelin e saj më të lartë, por edhe Adem Mikullofci kishte fat të njejtë me popullin e vetë të okupuar nga i cili nuk u nda asnjëherë, përveç në periudhën tri-katërvjeçare kur delegatët e ish Kuvendit të Kosovës e shpallën 2 Korrikun tonë histirik dhe u detyruan ta lëshonin vendin e tyre dhe të shkonin në disa nga republikat mike të Kosovës dhe në Shqipëri.Dikush e’’merrte të drejtën e vetë individuale’’që t’i kritikonte delagatët që e shpallën Republikën se përse e kishin lëshuar Kosovën duke’’ngarkuar siç thonë në qerren e tjetërkujt’’por si të mos shkonin atje kur dihet se çka do t’u bënte regjimi i egër millosheviqian i cili bëri çmos që ta zhbënte Autonominë tonë e lëre më që t’i lente të lirë ata delegatë të cilët para hundëve të tij/para Kuvendit/ dhe në Kaçanik faktikisht e shpallën shtetin e Kosovës?!Prandaj ai që kishte kërkuar që delegatët duhej të qëndronin këtu, vërtet as që dinte çka fliste fare, por aas që ndjente ndonjë dhembje për ta, përveç asaj që ta shprejte demagogjinë e vetë të njohur e cila ishte përherë e tejdukshme.
.Pra Adem Mikullofci përveç në lëmin e artit kulturor bëri shumë edhe në Planin politik, duke mos u pajtuar në asnjë mënyrë me okupimin klasik të vendit tonë dhe duke e ditur se nuk ishte aspak lehtë dhe mund t’i shkonte edhe koka, si shumë njerëzve tanë gjatë historiesë sonë të përgjakshme.Ai nuk u hamend asnjëherë për t’u tërhequr nga angazhimet e veta patriotike dhe rruga e tij e zgjedhur për ta përparuar sa më shumë artin filmor dhe teatror.Edhe Adem Mikllofci, si pjesa dërmuese e aktorëve tanë të mirënjohur, dha kontribut të veçantë, ngase ai vërtet ishte i veçantë nga të gjithë.Rolet e tij dhe pjesët regjisoriale të cilat na i dhuron e arrijnë përherë efektin e tyre të shumfishtë.Ai sapo del para publikt me ndonjë rast na bën menjëherë të qeshim me fjalët e tij margaritar, duke na treguar ngjarje të shumta interesante nga jeta e kaluar dhe nga fëmijëria e tij siç ishte rasti edhe me një emision televiziv të udhëhqeur nga Teuta Krasniqi nga i cili mësuam se Adem Mikullofci ishte i përcaktuar për aktor komik që nga dita e parë e shkollës kur’’kishte marrë në thue’’me recitimin e një poezie dhe e kishte shti mësesen që të qeshte e cila pastaj e detyronte që gjithmonë ta recitonte atë vjershë dhe shumë të tjera.Recitalet e tij kishin qenë shumë simpatke dhe sigurisht se njerëzit mezi kanë pritur që t’i dëgjonin.
Pra edhe Adem Mikullofci është njëra ndër figurat tona më poliedrike të artit tonë i cili na dhuroi shumë krijime të fuqishme komike por edhe dramatike siç është konkretisht pjesa filmore’’Një pallto për babain tim në burg’’të cilën e kemi shikuar para luftës dhe na ka lënë përshtypje të jashtëzakonshme , e cila I kushtohet një djaloshi të cilit ia kishin burgosur babain për veprime patriotike dhe për çlirimin e vendit tonë.Kjo dramë është ndër krijimet më serioze, jo vetëm të Adem Mikullofcit por edhe në mbarë veprimtarinë tonë filmore, edhepse e realizuar me mjete të pakta materiale në shiritin e videos, kur nuk kishim kah të merrnim mjete financiare ngase armiku na përcillte hap pas hapi dhe na i plaçkiste edhe ato pak mjete materiale që i kishim, e shpeshherë duke na kontrolluar edhe nëpër xhepa!Kur i kujtojmë ato kohra aq të dhembshme për të gjithë ne dhe për krijuesit tanë të shquar të cilëve u ishin ndërprerë të gjitha rrugët krijuese, na loton zemra ngase na humbën gati njëzet vjet/ e të cilat ishin gati një shekull/ për ta vazhduar rrugën tonë drejt sukseseve të reja të cilat i kishim arritur deri në vitin 1981 kur edhe filluan të gjitha’’të zezëditat’’tona të cilat i aplikote një regjim i egër që nuk i frikësohej askujt , madje as Zotit deri një ditë madhështore kur duhej t’i paguante mëkatet e veta të grumbulluara.
Si i gjithë populli ynë , edhe Adem Mikllofci duhej të mbijetonte me mundime të mëdha dhe pa kurrfarë të ardhurash por edhe në ato kohra aq të vështira ai e realizoi një serial të qujatur’’Mahmutavitët dhe Rexhepaovitët’’me të ndjerin Xhevat Qena i cili shikohej në çdo shtëpi dhe na bënte të qeshnim, sado pak, në tragjedinë tonë të përgjithshme kombëtare e cila i ishte lëshuar mbi kokë si një lubi qenjes sonë të pafajshme kombëtare.
Në vijim po japim veprat artistike të Adem Mikullofcit:
Aktrim ‘’Kafeneja jonë’’,’’ Vjeshtë e zymtë e Profesor Nexhatit’’,’’ Kur do të kthehet Remziu ‘’,’’Katunar e shehërli’’,’’ Mamutovitët e Rexhepovitët ‘’,’’Mëhalla jonë ‘’,’’Sadri Llapjani ‘’,’’Të gjithë me ne,’’ (2000),’’ Mësuesi ‘’,’’Oda e Junikut’’,’’ Një buqet buzqeshje’’,’’ Një pallto për babin tim në burg’’,’’ Proka (1984),’’ Qesh e ngjesh ‘’(1982) ,’’Kur pranvera vonohet’’ (1980),’’ Duke pritur Godon’’ (1977),’’ Gëzuar viti i ri ‘’(1976),’’ Ditari i Lec Pazhecit’’ (1975) .’’Sulmi i kuq’’ (1974),’’ Kur isha ushtar ‘’ (1969) Regji : ‘’Vjeshtë e zymtë e profesor Nexhatit ‘’,’’Kur do të kthehet Remziu ‘’,’’Katunar e shehërli ‘’,’’Mamutovitët e Rexhepovitët’’,’’ Mëhalla jonë ‘’,’’Sadri Llapjani ‘’,’’Tëgjithë me ne’’, (2000) ,’’Mësuesi ‘’,’’Oda e Junikut ‘’,’’Një buqet buzqeshje’’dhe ’’ Një pallto për babin tim në burg ‘’.
Nga Halit Bogaj
Krahas shumë aktorëve të shquar kosovarë një vend i madh nderi i përket edhe Adem Mikullofcit me emrin e të cilit është e lidhur një perudhë e gjatë kohore. Që nga hera e pare kur u paraqit në skenë, Adem Mikllofci tregonte se vërtet iste një aktor perspektiv i cili do të krijonte role shumë të fuqishme teatrore dhe filmore.Ai na fascinon vetëm kur e shikojmë , e mos të flasim kur fillon të aktrojë.Emri i tij është bërë sinonim shumëveçar i humorit tonë origjinal i cili e mbajti përherë flamurin e tij të pamposhtur në këtë lloj të artit kulturor.Se sa ishte dhe është origjinal dhe i pakapërcyer Adem Mikullofci, tregojnë të gjitha veprat e tij teatrore dhe filmore të cilat e begatuan jetën tonë kulturore deri në nivelin e saj më të lartë, por edhe Adem Mikullofci kishte fat të njejtë me popullin e vetë të okupuar nga i cili nuk u nda asnjëherë, përveç në periudhën tri-katërvjeçare kur delegatët e ish Kuvendit të Kosovës e shpallën 2 Korrikun tonë histirik dhe u detyruan ta lëshonin vendin e tyre dhe të shkonin në disa nga republikat mike të Kosovës dhe në Shqipëri.Dikush e’’merrte të drejtën e vetë individuale’’që t’i kritikonte delagatët që e shpallën Republikën se përse e kishin lëshuar Kosovën duke’’ngarkuar siç thonë në qerren e tjetërkujt’’por si të mos shkonin atje kur dihet se çka do t’u bënte regjimi i egër millosheviqian i cili bëri çmos që ta zhbënte Autonominë tonë e lëre më që t’i lente të lirë ata delegatë të cilët para hundëve të tij/para Kuvendit/ dhe në Kaçanik faktikisht e shpallën shtetin e Kosovës?!Prandaj ai që kishte kërkuar që delegatët duhej të qëndronin këtu, vërtet as që dinte çka fliste fare, por aas që ndjente ndonjë dhembje për ta, përveç asaj që ta shprejte demagogjinë e vetë të njohur e cila ishte përherë e tejdukshme.
.Pra Adem Mikullofci përveç në lëmin e artit kulturor bëri shumë edhe në Planin politik, duke mos u pajtuar në asnjë mënyrë me okupimin klasik të vendit tonë dhe duke e ditur se nuk ishte aspak lehtë dhe mund t’i shkonte edhe koka, si shumë njerëzve tanë gjatë historiesë sonë të përgjakshme.Ai nuk u hamend asnjëherë për t’u tërhequr nga angazhimet e veta patriotike dhe rruga e tij e zgjedhur për ta përparuar sa më shumë artin filmor dhe teatror.Edhe Adem Mikllofci, si pjesa dërmuese e aktorëve tanë të mirënjohur, dha kontribut të veçantë, ngase ai vërtet ishte i veçantë nga të gjithë.Rolet e tij dhe pjesët regjisoriale të cilat na i dhuron e arrijnë përherë efektin e tyre të shumfishtë.Ai sapo del para publikt me ndonjë rast na bën menjëherë të qeshim me fjalët e tij margaritar, duke na treguar ngjarje të shumta interesante nga jeta e kaluar dhe nga fëmijëria e tij siç ishte rasti edhe me një emision televiziv të udhëhqeur nga Teuta Krasniqi nga i cili mësuam se Adem Mikullofci ishte i përcaktuar për aktor komik që nga dita e parë e shkollës kur’’kishte marrë në thue’’me recitimin e një poezie dhe e kishte shti mësesen që të qeshte e cila pastaj e detyronte që gjithmonë ta recitonte atë vjershë dhe shumë të tjera.Recitalet e tij kishin qenë shumë simpatke dhe sigurisht se njerëzit mezi kanë pritur që t’i dëgjonin.
Pra edhe Adem Mikullofci është njëra ndër figurat tona më poliedrike të artit tonë i cili na dhuroi shumë krijime të fuqishme komike por edhe dramatike siç është konkretisht pjesa filmore’’Një pallto për babain tim në burg’’të cilën e kemi shikuar para luftës dhe na ka lënë përshtypje të jashtëzakonshme , e cila I kushtohet një djaloshi të cilit ia kishin burgosur babain për veprime patriotike dhe për çlirimin e vendit tonë.Kjo dramë është ndër krijimet më serioze, jo vetëm të Adem Mikullofcit por edhe në mbarë veprimtarinë tonë filmore, edhepse e realizuar me mjete të pakta materiale në shiritin e videos, kur nuk kishim kah të merrnim mjete financiare ngase armiku na përcillte hap pas hapi dhe na i plaçkiste edhe ato pak mjete materiale që i kishim, e shpeshherë duke na kontrolluar edhe nëpër xhepa!Kur i kujtojmë ato kohra aq të dhembshme për të gjithë ne dhe për krijuesit tanë të shquar të cilëve u ishin ndërprerë të gjitha rrugët krijuese, na loton zemra ngase na humbën gati njëzet vjet/ e të cilat ishin gati një shekull/ për ta vazhduar rrugën tonë drejt sukseseve të reja të cilat i kishim arritur deri në vitin 1981 kur edhe filluan të gjitha’’të zezëditat’’tona të cilat i aplikote një regjim i egër që nuk i frikësohej askujt , madje as Zotit deri një ditë madhështore kur duhej t’i paguante mëkatet e veta të grumbulluara.
Si i gjithë populli ynë , edhe Adem Mikllofci duhej të mbijetonte me mundime të mëdha dhe pa kurrfarë të ardhurash por edhe në ato kohra aq të vështira ai e realizoi një serial të qujatur’’Mahmutavitët dhe Rexhepaovitët’’me të ndjerin Xhevat Qena i cili shikohej në çdo shtëpi dhe na bënte të qeshnim, sado pak, në tragjedinë tonë të përgjithshme kombëtare e cila i ishte lëshuar mbi kokë si një lubi qenjes sonë të pafajshme kombëtare.
Në vijim po japim veprat artistike të Adem Mikullofcit:
Aktrim ‘’Kafeneja jonë’’,’’ Vjeshtë e zymtë e Profesor Nexhatit’’,’’ Kur do të kthehet Remziu ‘’,’’Katunar e shehërli’’,’’ Mamutovitët e Rexhepovitët ‘’,’’Mëhalla jonë ‘’,’’Sadri Llapjani ‘’,’’Të gjithë me ne,’’ (2000),’’ Mësuesi ‘’,’’Oda e Junikut’’,’’ Një buqet buzqeshje’’,’’ Një pallto për babin tim në burg’’,’’ Proka (1984),’’ Qesh e ngjesh ‘’(1982) ,’’Kur pranvera vonohet’’ (1980),’’ Duke pritur Godon’’ (1977),’’ Gëzuar viti i ri ‘’(1976),’’ Ditari i Lec Pazhecit’’ (1975) .’’Sulmi i kuq’’ (1974),’’ Kur isha ushtar ‘’ (1969) Regji : ‘’Vjeshtë e zymtë e profesor Nexhatit ‘’,’’Kur do të kthehet Remziu ‘’,’’Katunar e shehërli ‘’,’’Mamutovitët e Rexhepovitët’’,’’ Mëhalla jonë ‘’,’’Sadri Llapjani ‘’,’’Tëgjithë me ne’’, (2000) ,’’Mësuesi ‘’,’’Oda e Junikut ‘’,’’Një buqet buzqeshje’’dhe ’’ Një pallto për babin tim në burg ‘’.
Komentoni
Artikuj te tjere
Ramiz Dërmaku: Pa dashuri dhe flijim jeta s'ka kuptim
Mexhid Yvejsi: Mulla Sadri Prestreshi (1917-1002)
Ramiz Dërmaku: Kështu e njoha Xhemail Mustafën
Halit Bogaj: Nënë Terezës
Isa Berçani: Luftëtari Jahë Sadrija
Sabile Keçmezi- Basha: Disidentja e parë shqiptare - Musine Kokalari
Kalosh Çeliku: Hoxha me k?sul?n e bardh? t? Bajram Currit
Jahë Sadrija: Si u anashkalue mësuesi e martiri i kombit Mehmet Syla
Halit Bogaj: Filip Shiroka
Murat Gecaj: Fatbardha Gega - ''Mësuese e Popullit'' dhe edukatore e talentuar
Halit Bogaj: Ahmet Krasniqit
Halit Bogaj: Zeqir Gërvalla
Virion Graçi: Duke përkujtuar Musine Kokalarin
Ndahet nga jeta normalisti më i vjetër i Elbasanit
Iljaz Gogaj: Thoma Turtulli, bamirësi i madh që ndërtoi Korçën...
Milazim Kadriu: Akademi përkujtimore për ish pjesëtarin e UÇK-së, Veli Sylejmani - Zogu
Neki H. Lulaj: Ahmet Krasniqit
Sabile Keçmezi-Basha: Një proces i pa zakontë gjyqësor për Hidajete Osmanin
At Zef Pllumi: Për Fe e Atdhe
Gjergj B. Kabashi: Një shpirt i madh, mbathur me sandale